70.000

Het had vannacht flink gevroren.

Aan de grond was het bijna 8 graden onder nul.

In maart heeft de zon echter zoveel kracht, dat er slechts sporadisch enkele vliesjes ijs in de boerensloten te ontdekken waren. Dat was wel eens anders!
Mijn vrouw vertrok naar de volkstuin, ik fietste naar "De Helianth" om boodschappen voor mijn schoonouders en onszelf te halen. Helaas was het zoutarme brood niet gearriveerd, zodat ik dat bij "Odin" in Voorschoten moest bestellen. Gelukkig heb ik nog voorraad tot dinsdag.

Onderweg er naartoe sprong de kilometerteller van 69.999 op 70.000. Sinds mijn eerste rit in 2014 heb ik op de Batavus Galabier dus 70.000 kilometer gereden. 10.000 kilometer per jaar is een aardig gemiddelde.
Thuis maakte ik de lunchpakketten klaar. Daarmee fietste ik naar de volkstuin toe, waar ik met Ada in het zonnetje lunchte op het warmst van de dag.

Daar Hans Boers had geappt, dat het een half uurtje later zou worden, zat ik ineens ruim in de tijd. Dat was geen probleem. Ada wist daar wel een nuttige bestemming voor. Zodoende stond ik na de lunch weer te zeven.

Wat dat aangaat hebben mijn vrouw en ik in de loop der jaren een perfecte vorm van samenwerking ontwikkeld. Zij deelt de lakens uit en ik mag ze op bed leggen....

Ik kon niet te lang zeven, daar ik om 2 uur met Hans had afgesproken bij Den Deijl. Via de hoofdingang liepen we "De Horsten" in. In het zonnetje liepen we tussen de wandelaars een rondje over dit koninklijk landgoed. Ik ging niet voluit, daar ik last had van mijn rechter achillespees en ik niets wilde forceren. 

Na de loop van 7 kilometer deden we nog wat droogtrainingsoefeningen, voordat we afscheid van elkaar namen. We hadden 70.000 decimeter gelopen.