"Even kijken, wie er zo raar loopt!"

Het was vandaag, net als de afgelopen dagen, flink passen en meten om alles te doen, wat gedaan moest worden. Een aardige puzzel.

Onze kleinzoon sliep nog, toen ik al op de fiets zat om bij "De Helianth" de wekelijkse broodvoorraad op te halen. Mijn achterband voelde wat zacht aan, dus ik pompte deze even keihard op.
Op de terugweg fietste ik langs fietsenmaker Van Vliet om te kijken, of Ada's fiets al klaar was. Dat bleek het geval te zijn, dus bij thuiskomst zette ik de boodschappen in de keuken neer en rende naar Noord-Hofland om na een kwartier lopen weer naar huis te fietsen.

Ada vertrok vrij snel naar haar ouders, waar ze met een broer en een zus van haar had afgesproken om te gaan wandelen. Niet gek gekozen op deze zonnige dag.

Inmiddels was onze oudste dochter gearriveerd om haar zoon op te halen. In de achtertuin dronken we koffie, thee en perensap. Nadat ze vertrokken waren, ruimde ik het resterende deel van de boodschappen op en lunchte ik op mijn gemak. Om half 2 pakte ik mijn fiets om naar de Vlietlanden te fietsen, maar mijn achterband was weer zacht.

Ik pompte de band weer op en fietste naar Van Vliet toe. De antilekband zat er al ruim 2 jaar op, dus deze mocht na het complete raderwerk ook wel vervangen worden. Ik leende een leenfiets en na het hardlopen met Hans Boers zou ik de fiets weer op komen halen. Als dat geen service is!

Via de Vlietlanden reed ik naar de afgesproken plek op de Kniplaan, waar Hans en ik vrijwel tegelijkertijd aankwamen. Na een meter of 500 ingelopen te hebben gingen we op een onverhard pad inwerken: armzwaaien, hielaanslag, kleine sprongetjes en tot slot kruispassen, zowel voorwaarts als zijwaarts. 
Een man, die zijn hond uitliet, kwam ons tegemoet gelopen. Toen hij bij me was, keek hij me strak aan en zei: "Even kijken, wie er zo raar loopt!"

De kabinetsformatie is nog geen gelopen race, maar ik mag u verzekeren, dat de portefeuille van dit ministerie de komende kabinetsperiode voor mij is. Maar niet verder vertellen, hoor!
Bij het strandje zagen we, dat er inmiddels al gezwommen werd. De temperatuur van het water laat zich raden....

Wij liepen ons rondje door de Vlietlanden. Het laatste stuk was langs de Vogelplas, waar we de komende winter weer graag willen schaatsen.

Toen we net over de brug over de Vliet gelopen waren, kwam ons een skeeleraar tegemoet gereden. Al skeererend speelde hij ukelele!

Na 9 kilometer hardlopen namen Hans en ik afscheid van elkaar. Ik fietste weer via de Vlietlanden naar Van Vliet Fietsen toe, waar de achterband vervangen was. De fiets reed weer als een zonnetje. 
Thuisgekomen bleek, dat ik de laatste week 350 kilometer gefietst heb en 23 kilometer gerend. Al met al een alleraardigste trainingsweek!