De schaapskudde

Boslucht zorgt vaak voor een goede nachtrust. We hadden dan ook heerlijk geslapen. Ik werd om half 7 wakker en na het toiletbezoek las ik het hoofdstuk over de Hanze in "LF3 Rietlandroute Hanzeroute".

Ada sliep nog door. De Europese Unie heeft trouwens aardig wat trekken weg van de Hanze, maar dit terzijde.
Om half 8 verlieten we de tent. Deze was nog behoorlijk nat van de dauw. Deze lieten we drogen in de zon en gingen eerst ontbijten voor we de tent opruimden. Precies om half 10 reden we van camping "Molecaten" af.
We reden niet via Hattem, maar meteen de bossen in. Het was wisselend bewolkt, maar als de zon doorkwam, was het meteen behoorlijk heet. Gelukkig reden we veel in de schaduw van de prachtige oude bomen, zodat de temperatuur redelijk gelijkmatig bleef.

We reden door het Zwolse bos, waar we bijna niemand tegen kwamen.

Wolven kunnen zich hier ongestoord verstoppen.

Met een bocht reden we om Heerde heen en kwamen bij een bosmeer. Bij het Heerderstrand namen we koffie en jus d'orange en een tweetal gevulde koeken.
We vervolgden de weg door het Bakhuisbos en kwamen zo op het Horsthoekerveld. 

Daar kwam juist een kudde schapen aangelopen. Recht op het fietspad af. Ik stapte bij de overstapplaats af en pakte mijn mobieltje. Het maken van foto's duurde echter langer dan gepland.

Dit kwam, omdat ik de toegangscode van het mobieltje nog in moest tikken in de zonneschijn. Een kudde schapen laat zich echter niet stoppen.

Voor ik de camera gebruiksklaar had, was ik omgeven door schapen, die en passant ook mijn fiets nog omver liepen. Gelukkig vingen de fietstassen de klap op.



Met een klein schrammetje op mijn been kon ik wat foto's maken van de achterkant van de schaapskudde. 

De moraal van het verhaal: hoedt u voor de kuddegeest!

Door de bossen fietsten we langs camping "De Jagerstee", waar we vorig jaar gekampeerd hadden. Een kilometer of wat verderop zagen we het terras van "De Witte Berken", waar we cappuccino en koude chocolademelk namen voor de dorst en een bavarois om de honger te stillen. 
Door een golvend landschap fietsten we over een andere route naar Gortel toe en van hier naar Niersen, waarna we door Wiesel, een ons onbekende hoek, naar Apeldoorn toe reden, waar we in het centrum naar een bakker moesten zoeken.

Met brood en krentenwegge zochten we een bank in de schaduw op, waar we lunchten. Op weg naar het Apeldoorns kanaal kwamen we langs een kringloopwinkel, waar we voor € 2,- 2 lepels kochten.

Via Lieren trapten we weer terug naar de bossen. Zo kwamen we in Klein Zwitserland terecht. Langs de Vrijenbergstreng klommen we omhoog. Bij een paar picknickbanken besloten we om een camping in Loenen te zoeken.
Deze was snel gevonden. Op "Reeëndal" konden we voor € 15,74 onze Eureka Susten 3XP weer opzetten.

Het is een heerlijke rustige camping, zodat je veel bosvogels kunt horen zingen.

Terwijl ik de tent inruimde, kocht Ada in Loenen de boodschappen voor het avondeten. Ik kwam zodoende uit op 68 kilometer, mijn vrouw reed er 3 meer.
Om beurten douchten we. Ada kookte de linzen met groenten en kaas en met de net gekochte lepels was het yoghurteten toch een stuk eenvoudiger.
De vaat was voor mij. We bleven de rest van de avond utteren bij de tent en konden nagenieten van een prachtige fietstocht over de Veluwe.

Daarna kon ik in de slaapzak schapen gaan tellen.