Gisterenavond fietste ik in de regen terug vanaf de Vondellaan.
Het was het slot van de droogste dag van de afgelopen dagen. Ik was 's avonds naar de Leidse IJshal gereden voor een herhalingscursus Bavarian curling, dat ook bekend is onder de naam Eisstockschiessen. Daar wij 2 jaar geleden bij de eerste cursus benoemd zijn tot Eisstockschiessen Meiser, konden we de bijeenkomst in goed Nederlands Eisstockschiessenmeistertreffen noemen.
In de districtszaal vergaderden we vooraf over wat praktische zaken, waaronder de interpretatie van de spelregels.
Daarna bonden we in 2 teams van ieder 3 man de strijd aan met elkaar op het ijs. Het blauwe team van Jan van Rijn, Jan van Zwieten en Peter Mejan nam al snel een flinke voorsprong, maar ineens kreeg het rode team van Frans Overvliet, Piet van Harskamp en ondergetekende de geest en kwamen we langszij.
Af en toe moest de centimeter er aan te pas komen om te bepalen, wiens steen het dichtst bij de Daube lag. Maar meestal was er geen twijfel.
Er was ook geen twijfel over wie gewonnen had. In het slot waren we kansloos tegen het blauwe team.
Bij diverse sporten wordt "The man of the match" uitgekozen. Ik kan u verklappen, dat ik dat niet was. Integendeel. Ik was de zwakste schakel.
Maar bij Bavarian curling is gezelligheid veel belangrijker. Daarbij scoorde ik met snedige opmerkingen wel de nodige punten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten