"Ga niet op je plaat!"

Na een vrij frisse start van deze droge dag fietste ik om half 9 naar de Leidse IJshal. Bij binnenkomst kreeg ik bij binnenkomst van Frans Overvliet deze wijze raad: "Ga niet op je plaat!"
Nu was ik dat al niet van plan, en al helemaal niet op drie dagen voor de Marathon van Leiden. Om 9 uur startten we met een peloton van 12 "Krasse knarren" en nog een zestal rustiger rijdende schaatsvrienden de gebruikelijke piramide van 125 rondjes. 
We startten met de klanken van "Blowin' Free" van "Wishbone Ash" op de radio. Het nummer komt van "Argus", één van mijn favoriete lp's. Beter kon ik niet beginnen.
Kennelijk hadden anderen dezelfde gedachten, want vanaf het begin lag het tempo behoorlijk hoog. De eerste serie ging in 25 kilometer per uur, een voortvarend begin. Daarna ging het naar 26 en nog een serie later in 27 in het uur. Ik werd op een halve baan gereden.
Dat geschiedde ook bij de eerste serie van 20 rondjes. Het toeval wilde, dat de eerste 3 rijders allemaal 6 rondjes reden in plaats van 5, zodat ik op een halve ronde achterstand riep: "Nog 2 ronden!"
Daar dacht het peloton anders over, want zij reden nog 5 rondjes en kwamen zo op 23 rondjes uit.

Naar mij luisteren ze niet. Als trainer een geruststellende gedachte.
Ik luisterde wel naar mezelf. Bij de serie van25 rondjes reed ik deze 5 kilometer met 24 kilometer per uur vlak. Het aflopende deel van de piramide ging rustiger dan het oplopende deel. 
Henk Distelvelt en ik zorgde in het slot voor de nodige verwarring. Henk reed de 10 rondjes in zijn eentje op kop en ik deed zonder pauze de afsluitende 5 rondjes er meteen achteraan.

Men wist niet, of we al klaar waren of nog niet?
Lachend gingen we naar de kantine voor de koffie en thee. Na de nodige verhalen vertrok ik naar huis, waar ik ruim 4 kilometer liep als laatste looptraining voor de marathon. Ik had een soort mini-wintertriatlon voltooid.
Na me gedoucht te hebben lunchte ik met mijn vrouw. 's Middags fietste ik naar de volkstuin, waar ik met Ada thee dronk. In het vijvertje op de volkstuin zwom een grote kikker.

Deze legde ik van bovenaf op de gevoelige plaat vast.