Clemens Beenakker

Gisterenavond is Clemens Beenakker overleden.

Drie dagen geleden had Clemens het sacrament der zieken ontvangen. Kanker had zijn lichaam op diverse plekken grondig gesloopt.
Komend uit Leiden kwam hij op de Sint-Jozefschool in Nieuw-Vennep bij mij in de combinatieklas 5/6 onder leiding van meester Modderman.
Op "Porta Vitae" in Hoofddorp kwamen we in de tweede klas van de MULO pal achter elkaar te zitten. Gezeten naast Bas Warnink keken we naar de ijver van Clemens, die in de schoolpauzes zijn huiswerk ging maken. "Werken, werken, werken" zeiden we tegen elkaar. Wij gingen liever voetballen op het grasveld naast het gymnastieklokaal. Clemens had daar geen enkele behoefte aan.

De talenten van de Beenakkers lagen niet bepaald op het sportvlak, maar als het op muziek aankwam kwamen zij naar voren. Vanaf de oprichting van "Oktopus" waren er 5 leden van het gezin lid van dit jongerenkoor. En zij brachten niet alleen hun mooie zangstemmen mee, maar ook heel veel gezelligheid.

Clemens ging de verpleging in en heeft heel wat jaren als ambulancebroeder gewerkt. Daarna ging hij bij de "Bernardus" werken, waar hij nog een aantal jaren directeur is geweest, tot een hartinfarct deze hectische baan onmogelijk maakte.
Daar wilden ze wel van deze dure kracht af, dus er werd naar vervangend werk gezocht. Derhalve werd hem de functie van wijkverpleegkundige aangeboden met het idee: "Dat accepteert Clemens toch niet."
Doch dat deed hij wel. Toen bleek er een klein probleempje. Clemens had al zijn diploma's als verpleegkundige, maar deze net niet.
Geen probleem, dus Clemens zat daarna 3 jaar op kosten van de zaak op school om dit diploma ook te halen. Als zestigjarige zat hij in de klas met veelal 18- tot 20-jarige vrouwen.

Nu we het daar toch over hebben: Clemens had 3 grote liefdes in zijn leven. De eerste twee hadden wel tweelingzussen kunnen zijn. De laatste jaren van zijn leven was hij gelukkig met Bunrod.

Een bijzonder verhaal was dat Guido, de zoon van Clemens, bij zijn studie Geologie aan de Vrije Universiteit bij mijn zoon Siebe in de groep zat.

Een maand of 3 geleden werd bekend, dat Clemens ongeneeslijk ziek was en gisteren nam hij afscheid van het aardse leven.

Nu kan hij daarboven meezingen in het engelenkoor.

En kan hij weer gezellig borrelen met zijn oudste broer Jan. Want het allergrootste talent van de familie Beenakker was en is toch de gezelligheid!