"Ik kijk toch niet!"

Het komt niet vaak voor, dat KNMI-meetpunt Voorschoten de laagste temperaturen van Nederland heeft.

Op klomphoogte was dat evenzeer het geval.

Desondanks was de vorst snel verdwenen. De weerspreuk "Met mist gaat de vorst in de kist" deed weer eens opgeld.

Met mist vertrok ik om half 9 naar de Leidse IJshal om voor het eerst in 2022 met de "Krasse knarren" te gaan schaatsen. Bij het afscheid zei ik tegen mijn logerende kleinzoon: "Opa rijdt over het fietspad. Dan kun je naar opa zwaaien."
Het antwoord van de driejarige was verbluffend: "Ik kijk toch niet!"

Daar moest opa het mee maar doen.
In de IJshal lag zoals vanouds spiegelglad ijs, waar we met 20 "Krasse knarren" de gebruikelijke piramide van 125 rondjes aflegden. Het ging wat rustiger dan voor de lockdown. De meesten moesten na een maand niet geschaatst te hebben weer wennen aan het ijs.
De trainingen op De Uithof zorgden ervoor, dat ik in dat opzicht beter uit de voeten kon. Desondanks maakte ik eenmaal een flinke mispeer, die ik gelukkig bijtijds kon corrigeren.

Wie ook in vorm waren, waren de "Twee van Breda". Vooral Henk Distelvelt toonde wat topvorm is. Tijdens de tweede serie van 20 rondjes reed hij er 12 op kop, waarmee hij de rest van het peloton volledig in verwarring bracht. Dat belooft wat voor de rest van het seizoen!

Doordat de horeca vanwege de coronamaatregelen nog dicht was, konden we deze eerste training in 2022 helaas niet evalueren met koffie, thee en warme chocolademelk, daar het restaurant nog gesloten is.

Na een fietsrit van ruim 3 kilometer mocht opa zijn jongste kleinzoon de fles geven. Deze vorm van catering was gelukkig nog wel toegestaan....