Eerste schreden op het ijs

 
Vorige week had ik met het oog op de schaatslessen voor kinderen in de Leidse IJshal een paar dubbele ijzers gekocht voor onze oudste kleinzoon.

Het had vannacht licht gevroren en op klomphoogte wat meer.

Na ontbeten te hebben met mijn vrouw en de toekomstige schaatser, fietste ik op deze laatste dag van de vrijwel compleet mislukte meteorologische winter naar de Vondellaan, waar het aanvankelijk zeer rustig was. Rond 9 uur was het de normale drukte van een Krokusvakantie. 

Samen met Jacob Vredenborg had ik een groep van 16 kinderen, die we de basisvaardigheden van het schaatsen in een uur bijbracht. De schaatsles met deze groep sloten we af met "Schipper mag ik overvaren".
Daarna had ik tijd om een privéles te geven aan een driejarige, die aan het eind van de schaatsles gearriveerd was met zijn opa. Hij zette zijn eerste schreden op het ijs achter een rekje.
Op de terugweg zag hij kinderen met een omgekeerd rekje sneeuw bij elkaar vegen. Dat leek hem ook wel wat.

Nadat hij met de sneeuw had gespeeld, reed onze kleinzoon met zijn opa hand in hand een rondje op de binnenbaan.

Op een gegeven moment schuifelde hij zonder rekje en zonder dat hij vastgehouden werd over het ijs.
Met dubbele ijzers, maar dat mag de pret niet drukken. Opa was trots op zijn kleinzoon.