Het had vannacht ruim 3 graden gevroren.
Op klomphoogte kwam het op KNMI-meetpunt Voorschoten zelfs tot -6,2 graden Celsius.
Voor ik naar buiten ging, keek ik eerst naar de kwartfinale van de ploegenachtervolging voor vrouwen en de 500 meter voor mannen.
De Nederlandse vrouwen plaatsten zich met de derde tijd, zodat zij in de halve finale tegen Canada aan mogen treden, terwijl Japan het opneemt tegen Rusland. Met 3 gouden medailles en een bronzen plak in de ploeg verwacht je toch meer.
De kortste sprintafstand leverde een unicum op bij deze Olympische Spelen: een podium zonder Nederlanders. De hoofdprijzen bleven dicht bij huis met een Chinees, een Zuid-Koreaan en een Japanner als medaillewinnaars.
Het goud ging naar thuisrijder Tingyu Gao, die ook het snelst van allemaal opende.
Na deze spannende sprintafstand ging ik beginnen aan mijn wekelijkse duurloop. Het zou er eentje worden langs de rand van de Stevenshof, waarbij ik tot mijn verbazing op het eerste natuurijs van 2022 stuitte bij temperaturen van ruim 5 graden.
Zeker gezien het 30-daagse gemiddelde, dat 3,5 graden te hoog ligt.
Maar toch zag ik bij mijn zonnige loop van 5 kilometer, zeg maar mijn sprintafstand, toch echt op diverse plekken in de boerensloten natuurijs liggen.
Hoe anders was het een jaar geleden.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten