We stonden vroeg op en vertrokken zonder ontbijt om via Aviles naar Llumeres te rijden, waar we op een picknicktafel onder een grauw wolkendek ontbeten.
We reden door naar Cabo de Peñas, waar we bij de steile klippenkust zo'n 50 tot 70 meter boven de zee wandelden.
Je had prachtige vergezichten, soms met de zee onder je en met de bergen op de achtergrond tegelijkertijd.
Verder waren er heel veel bloemen te midden van de lage Ierse dopheidestruiken. Er werden heel wat foto's gemaakt.
Bijzonder was, dat we duizenden orchideeën zagen. 
Je moest oppassen, dat je niet op een orchidee stapte. Het leek wel een orgie van orchideeën.
We liepen daar, net als gisteren bij Les Praeres, met een euforisch gevoel. 
Na 2 uur genieten van el Paraiso Natural reden we terug naar huis.
Daar dronken we koffie en thee, waarna Siebe en Ana iets in Nava moesten regelen. In het zonnetje reed ik op de fiets naar Yebio, waar ik bij Orizon op de voor schaatsers uit de Leidse regio symbolische AS 333 stuitte.
Thuisgekomen zag ik, dat iedereen in de tuin bezig was. Ik mocht grote stenen stapelen bij het muurtje achter in de tuin. Krachttraining. Pedro kwam later op de middag een stapel kleine stenen halen met zijn tractor.
Om 3 uur aten we pompoensoep, waarna ik wat kleine klusjes deed en naar de finish van de door Koen Bouwman gewonnen etappe in de Giro d'Italia keek.
Ik hing de was te drogen op het balkon, waarna we konden genieten van de door Ada gebakken rabarbertaart.
Ik begon te lezen in "De weg naar Covadonga" van Edwin Winkels.
Om 9 uur aten we rijst met wortel en stoofvlees, waarna we "Regenwormen" speelden..jpg)
Als winnaar viel ik als een blok in slaap na een bijzondere vrijdag in Asturias.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten