Vanmorgen trok ik om 7 uur mijn hardloopschoenen aan om 7 kilometer te gaan hardlopen.
Daarbij kwam ik langs een paar plekken, waar ik gisteren ook gelopen had.
Eerst kwam ik bij de Rijnlandroute, waar de laatste voorbereidingen voor de fietstunnel onder de A44 zichtbaar zijn.
Gisteren zag ik een haas wegrennen en van deze fietsbrug annex ecoduct over de verdiepte Rijnlandroute gebruik maken. Nog voor deze klaar was. Deze ecoduct voorziet dus in een behoefte.
Bij de Maaldrift liep ik over de loopbrug over de A44. waarna ik bij het Valkenburgse meer uitkwam.
Daar waren gisteren studenten Biologiebezig met een insectenonderzoek. Welke insecten kwamen hier voor. Ik raakte in gesprek met één van hen.
Hij wees op het verschil tussen het weiland aan de overzijde en het openbare grasland, waar zij de insecten vingen in een kleine maatbeker en na determinatie weer los lieten.
Nu zult u denken: "Me dunkt, in het weiland is onlangs gemaaid."
Maar ik kan u vertellen, dat er sowieso betrekkelijk weinig bloemen bloeiden in het weiland. Hoe anders is dat in Asturias.
Daarnaast was het fris en miezerig te noemen.
Veel bloemen, die gisteren rond het middaguur in het zonnetje open stonden, waren nog dichtgeklapt, dus toen was dit veld veel kleurrijker.
De student vertelde, dat hij begin deze week in Leiderdorp een kolibrievlinder had gezien. Daar kon ik niet tegenop, maar ik was tevreden met deze vlinder, die ik na thuiskomst van de 7 kilometer lange loop in onze achtertuin zag.
Biodiversiteit krijg je door kleine niveauverschillen in de tuin aan te brengen.
Maar dat kan ik wel overlaten aan deze vrouw met haar groene vingers.
Een andere soort biodiversiteit vond ik bij het Valkenburgse meer. Daar liep een vrouw met 7 honden.
En laat ik nu met "Schelvispekel" talloze malen het tragikomische lied "7 hondjes" gezongen hebben met de openingszin: "Er was er eens een vrouw met 7 hondjes...."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten