Wie is de mol?

Terwijl wij aan de vooravond van een heuse hittegolf staan, heeft het afgelopen zondagnacht in de duinen bij Schoorl lichtjes gevroren. Op klomphoogte weliswaar, maar toch....

Gesteund door de -0,46 graden Celsius in hartje zomer fietste ik aan het eind van de ochtend naar de Vogelplas in de hoop, dat deze zomerse vorst zich ook op de Vogelplas voor zou doen.

Ik moet, terugkerend van een verkenningstocht, u echter teleurstellen. De Vogelplas is nog steeds het domein van de watervogels, die in groten getale bezit hadden genomen van het wateroppervlak.

Hoe anders was het ruim 10 jaar geleden, toen de ijsvogels massaal bezit hadden genomen van de Vogelplas.

Voor hen, die deze mededeling rauw op het dak valt, kan ik deze vakliteratuur van harte aanbevelen.

Tot ijsvorming is het in onze omgeving wel niet gekomen, maar aan het einde van de nacht, veelal het koudste moment van de dag, was het toch redelijk koel te noemen.

Het was dus een ideaal moment om te gaan sporten. Mijn vrouw ging zwemmen in het Valkenburgse meer. Ik liep erheen en deed daar een serie droogtrainingsoefeningen met de nadruk op de schaatsstappen. Ada fietste na het zwemmen naar huis, ik liep de ook 2 kilometer terug. 
Dat ik de tweede droogtraining binnen 12 uur kon doen, had deels te maken met de training, die gisterenavond de mist inging.

Als trainer had ik een training met schaatsplanken gepland. Deze trainingsvorm komt het dichtst bij het schaatsen zelf en is best intensief te noemen.

Deze schaatsplanken liggen opgeslagen in een container bij het clubhuis van "Swift". Een aantal jaren werkte het slot niet, maar zorgde een niet werkend hangslot voor een uitmuntende camouflage.

Om een lang verhaal kort te maken: er zat een nieuw slot op, waarvan ik de sleutel niet bezat. Mijn zorgvuldig uitgedachte trainingsschema kon linea recta de prullenbak in bij gebrek aan de juiste sleutel. Maar ja, je woont in de Sleutelstad of niet....

Gelukkig heb ik inmiddels een behoorlijke ervaring en beschik ik over voldoende oefenstof om ter plekke een training in elkaar te zetten. Dat deed ik dan ook, terwijl we op "De Bult" inliepen. 
We hoefden ons bij deze plotsklaps vastgelopen droogtraining niet af te vragen: "Wie is de mol?"

Want vlak voor onze ogen stak een mol het fietspad op "De Bult" over.

Kennelijk wilde hij verhaal gaan halen.

Vergeleken met dit wereldleed viel het veranderen van een schaatsplanktraining in eentje met veel schaatsstappen met de nadruk op de technisch goede uitvoering ervan, in het niet.
Bovendien had ik als ervaren koorzanger genoeg ervaring met de mol.