Gisteren won de jonge Belg Remco Evenepoel de Vuelta a España.
Het wielergekke België heeft 44 jaar eindelijk weer een winnaar van een grote ronde.
Toch had het heel anders kunnen lopen. In zijn jeugd was Evenepoel voetballer bij Anderlecht en PSV.
Gelukkig heeft hij in 2017 voor het wielrennen gekozen, waarvoor hij over een bijzonder talent bleek te beschikken. Dat je na 5 jaar al de Vuelta a España kunt winnen spreekt wat dat betreft boekdelen.
Met de slotetappe van de Ronde van Spanje kwam er ook een einde aan het spel Ploegleider.
Hoewel Evenepoel de eerste renner was, die ik aantrok, kon ik hierbij geen potten breken.
Met de nummers 1, 3, 5, 7 en 10 in het algemeen klassement had IJshal De Vliet in de slotronde 285 punten. Zodoende kwam ik op 2116 punten, waarmee ik 777e in het algemeen klassement werd.
Ter vergelijking: de winnaar had 2596 punten. Een gat van 480 punten!
Maar door de overwinning van Evenepoel, ging ik me in zijn ontwikkeling in de wielersport verdiepen en vermoedelijk hebben mijn vrouw en ik tegen de Wereldkampioen junioren van 2018 gereden op de Grand Ballon.
Na op mijn verjaardag in 2017 le Petit Ballon beklommen te hebben, beklommen we op 25 juli de hogere maar wat minder zware Grand Ballon.
Tijdens de klim werden we ingehaald door de Belgische jeugdploeg, die zich aan het voorbereiden was op het Wereldkampioenschap junioren in het Noorse Bergen.
Je wilt niet weten hoe snel die jonge gasten de flanken van de Grand Ballon beklommen. Als je kijkt naar de uitslag van het WK junioren in Bergen, kom je naast Evenepoel nog een paar bekende Belgische wielrenners tegen: Maxim van Gils en Ilan van Wilder, één van de superknechten in de Quick Step-ploeg.
En ik kan u verzekeren, dat deze renners gisteren langer naast elkaar reden, dan dat ik naast hen reed bij hun inhaalacties op de Grand Ballon.
Maar ik was allang blij, dat ik deze berg letterlijk overleefd had....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten