"Het leven is oneerlijk!"

Onze jongste kleinzoon is onlangs 1 jaar geworden. Ter gelegenheid daarvan waren we uitgenodigd om dat vandaag te komen vieren.

Na het ontbijt fietsten we op deze zondagmorgen rond half 10 naar Leiden Centraal, waar we op het perron een tweetal agenten bij een man zagen zitten, waarvan wij dachten dat hij dakloos was en zijn voedsel in aluminiumfolie had ingepakt. Even later kwamen er nog 2  agenten bij. Eén van hen maakte zo'n voedselpakket open en terwijl wij langsliepen naar de inmiddels gearriveerde trein naar Rotterdam hoorde ik die agent zeggen: "You're under arrest!"

We namen in Rotterdam een OV-fiets en trapten naar de plaats van bestemming, waar onze vierjarige kleinzoon enthousiast de deur open deed. Nadat hij zijn kleine broertje geholpen had met het uitpakken van het cadeau kon hij hetzelfde doen, toen de andere opa en oma arriveerden.
Later kwam er nog wat bezoek, waarna we de jarige toezongen en konden genieten van een zelfgemaakte brownie.
Na een gezellige lunch met soep en broodjes gingen we met de eenjarige in de wandelwagen met zijn allen een ommetje maken. Wij wandelden, de kleuter rende met een iets ouder vriendje voor ons uit en weer terug om daarna weer vooruit te rennen. De jongens barstten van de energie. Tot het moment, dat ze moe worden natuurlijk....

Het vriendje moest met zijn moeder nog naar een tante, die in Rotterdam woont, dus de vrienden moesten afscheid nemen van elkaar.
Op dat moment verzuchtte onze vierjarige luid en duidelijk voor ons: "Het leven is oneerlijk!"