Droogtraining boven de A12

Aanvankelijk was ik niet van plan om naar de blokkade van Extinction Rebellion op de A12 te gaan. Maar de aanhoudingen van klimaatactivisten voordat ze daadwerkelijk in actie kwamen, deed voor mij de deur dicht. Dit gebeurt in dictaturen en dit hoort niet thuis in een democratie.

Daarnaast is het mij een doorn in het oog, dat er miljardensubsidies naar de fossiele sector gaan. Volgens mij is er al diverse keren in klimaatakkoorden afgesproken, dat we dat niet meer zouden doen. Dit bevordert immers de vervuiling.

Daarnaast hou ik als sportliefhebber van fair play. De spelregels zijn voor iedereen gelijk.

Als boeren met tractoren en ander zwaar materieel snelwegen blokkeren en je dat als overheid al dan niet oogluikend toelaat, dan kun je dat anderen toch niet verbieden? Artikel 1 van de Grondwet is hierover heel duidelijk.
Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

Zodoende fietste ik met mijn vrouw, na de boodschappen bij haar ouders gebracht te hebben, naar Den Haag. Na een frisse start van de dag was het prima fietsweer.

Het water langs het fietspad zag er spiegelglad uit. Hetgeen klopte, want het was nagenoeg windstil.

Rond het middaguur hadden we onze fietsen vlak bij de Tweede Kamer gestald en wandelden we naar de A12.

In mijn schaatskleding met mijn oude schaatsen, waarop ik in 1997 de Elfstedentocht gereden heb, begon ik aan de gebruikelijke droogtraining, die ik op Schiphol ook uitgevoerd heb.

Terwijl beneden me de Utrechtse Baan bezet werd door honderden, begon ik aan de schaatsstappen.

Ik werd diverse keren op de foto gezet en gefilmd.

Dit geschiedde onder het toeziend oog van de politie.

Eén van de agenten moest Henk Angenent na zijn overwinning bij de Elfstedentocht begeleiden naar de huldiging. Als Piet Kleine had gewonnen, dan zou deze postbode op die plek te horen hebben gekregen, dat hij gediskwalificeerd was wegens het ontbreken van een stempeltje....

Ondertussen was het beneden ons druk geworden met leden van Extinction Rebellion.

Ik ging door met mijn droogtraining en stond onder andere een journalist van Trouw te woord. In totaal had ik meer dan 2 uur schaatsstappen gedaan, toen Ada bij me kwam. Ze wilde graag even warm worden. 

In Babylon gingen we even wat warms drinken.

Toen we terugkwamen, was de blokkade van de Utrechtse Baan nog steeds gaande. Het duurde lang, voordat de laatste activisten, die zich aan het asfalt hadden vastgeplakt, los waren gemaakt van de A12.

De Utrechtse Baan had veel weg van een Romeinse arena met de gladiatoren beneden ons.

Maar het beste was voor het laatst bewaard.

Een tweetal activisten had zichzelf gezekerd aan hoge lantaarnpalen.

Er moest een hoogwerker aan te pas komen om het klimtouw op een andere manier te zekeren, waarna de klimmers losgemaakt konden worden.

Beneden aangekomen werden ze gearresteerd.

Dit totaaltheater wordt dan op deze wijze samengevat.

Deze schaatser had met volle teugen genoten van de droogtraining boven de A12. Ik heb met aardig wat mensen leuke gesprekken gehad en een vijftal mensen een beetje schaatsles gegeven. Het bloed kruipt, waar het niet gaan kan....
Want één boodschap kon ik iedereen duidelijk maken. Hetgeen het KNMI deze week naar buiten bracht, dat we de laatste 30 jaar gemiddeld ieder jaar een winterdag minder hebben, dat wisten de schaatsers op natuurijs al heel lang!!!!