Fioretti

Na een vorstloze nacht werd het vanmiddag een graad of 5 Celsius.

Vanmiddag benutten mijn vrouw en ik deze droge dag door op de volkstuin een flinke hoeveelheid compost van de ene tuin naar de andere te verplaatsen met een kruiwagen. Ondanks de niet zo hoge temperaturen ging je er aardig zweten van deze gratis krachttraining.
Vanmorgen gaf ik in de Leidse IJshal training aan een drietal beginners. Daar lag de nadruk van de oefeningen op het glijden. Hoe maak je het jezelf zo makkelijk mogelijk door de ijzers het werk te laten doen.

Het grote voordeel van een kleine groep is, dat je veel individuele aandacht kunt geven en de bij die persoon passende aanwijzingen geven. Na een uur schaatsles reed het trio beter en vooral ook zekerder.
Op weg naar huis fietste ik via Valkenburg. Daar hoorde in de buurt van het park ineens: "Hé, Bert Breed". Het bleek Rob te zijn, met wie ik in 5 VWO op het Fioretti College in Lisse te hebben gezeten.

We praatten even bij over de naar een boek over Sint-Franciscus genoemde middelbare school. Rob had ook aan de Frederik Muller Academie in Amsterdam gestudeerd he hebben, alleen deed hij toen de opleiding voor Boekhandel en Uitgeverij, terwijl ik mij bekwaamde in het edele ambacht van bibliothecaris.

We zaten indertijd in verschillende panden aan de Keizersgracht, dus je kwam elkaar, ondanks dat je aan dezelfde academie studeerde, in de praktijk nauwelijks tegen. En dan nu plompverloren in Valkenburg.
Bij de bibliotheek in deze oude Romeinse nederzetting, ging ik geld pinnen.

Vroeger heb ik daar mijn geld verdiend, nu kwam ik er mijn geld er ophalen. Bij het weggaan kwam ik mijn oud-collega Dirk tegen, die met de biebauto kratten met boeken kwam wisselen. Ook met hem kon ik vrij uitgebreid bijpraten. Zo slecht is het leven van een pensionado niet....