Gisteren zijn de eerste Hellmannpunten van 2023 gescoord.
Om te kunnen schaatsen is het schamele puntje niet voldoende. Een vuistregel is, dat het Hellmanngetal zo'n 15 punten moet zijn, wil je op natuurijs kunnen rijden.
Op klomphoogte bijna 4 graden onder nul, maar dat zette geen zoden aan de dijk.
Wat er vannacht aan ijs bijgekomen was, dooide vanmiddag weer weg.
In een ver verleden ben ik wel eens over de Rijn naar Katwijk geschaatst om te werken, om tussen de middag over het Oegstgeester kanaal naar Warmond te rijden om via de Kagerplassen bij Cor en Trees een kop erwtensoep te eten, waarna ik over dezelfde ijsvloer naar mijn werk reed. 's Avonds schaatste ik in het donker naar huis toe. Wat dat aangaat is het tegenwoordig behelpen.
Maar goed, Ada en ik fietsen graag, dus via Warmond reden we naar de Buitenkaag. Bij een bollenkweker zagen we langs de slootrand bloeiende narcissen met vlak daaronder een laagje ijs op de boerensloot.
Narcissen kunnen vroeg zijn, maar januari is behoorlijk vroeg.
Dat wist de Engelse dichter William Wordsworth rond 1800 al.
Langs het kabbelende water van de Ringvaart en de Kagerplassen kwamen we bij "Matt's" aan, waar we om 12 uur een etentje hadden met de familie Breed. Met al mijn broers en zussen plus aanhang hadden we een gezellige middag met elkaar.
Om een uur of 4 fietsten mijn vrouw en ik weer naar huis toe. We reden wat harder. We hadden de wind in de rug.
Met 28 kilometer op de teller hadden we een redelijke hoeveelheid lichaamsbeweging gehad bij dit retourtje Buitenkaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten