Het laatste ijs aan de Vondellaan

Woensdagochtend is min of meer mijn vaste boodschappenochtend. Gelukkig was het droog na een kletsnatte nacht.

Ik fietste eerst naar de Leidse binnenstad, waar ik bij de Centraal Apotheek mijn voorraad snoepgoed ophaalde voor het komende kwartaal. 

Mijn voorraad bloeddrukverlagende medicijnen. Ze werken goed, want met 125 om 74 is mijn bloeddruk vrijwel constant laag te noemen. Als je ooit piekte op 238 om 130 is er bijna sprake van een halvering.

Het was een steeg uitrijden om op de Boerenmarkt te belanden, waar ik bij Biowie de broodvoorraad aanvulde. Het was een stukje verder rijden naar "De Helianth", waar ik de rest van de boodschappen deed. Vandaar reed ik met een omweg naar de Leidse IJshal, waar ik het laatste ijs aan de Vondellaan op de foto zette. Morgen is alles weggesmolten.

Binnen is het wezenloos leeg. Her en der staan nog wat spullen, die door ijsverenigingen moeten worden opgehaald. De oude Zamboni is verkocht en zelfs voor de koelmachines van bijna een halve eeuw oud is belangstelling. Zelfs de oude trap over de buitenbaan is te koop.

Wie belangstelling heeft, kan zich melden bij de ijsmeester. Een blijvende herinnering in de achtertuin aan de Ton Menken IJsbaan.

Daar het halfbewolkt was met een prima temperatuur fietste ik met een omweg naar huis toe. Met de 26 kilometer van vanmorgen en de 28 van gisteren, kwam ik in 2 dagen uit op 54 kilometer. Een redelijk alternatief voor het gebrek aan hardlopen.

Vanmiddag ga ik verder met het schrijven van "Glibbers op glissen".