Het was niet koud, toen ik vanmorgen om 7 uur de deur achter me dichttrok om ruim 4 kilometer te gaan hardlopen.
Het was een beetje miezerig, maar dat mocht verder geen naam hebben.
Mijn vrouw zou gaan zwemmen in "Het Wedde" en ik liep alvast vooruit. Na de halve marathon van gisteren was ik benieuwd, hoe het zou gaan. Welnu, het ging verbazingwekkend soepel. Ik was eerder bij het zwembad dan mijn vrouw.
Ik keerde en liep haar tegemoet. Na een paar honderd meter kwam ik Ada tegen. Ik liep een stukje op met haar en liep via onverharde paden in Noord-Hofland terug naar de Stevenshof.
In het Stevenspark liep ik nog een slingerrondje. En zo werd de geplande zwembadloop anderhalf keer zo lang. Af en toe voelde ik wat, maar de blessure is grotendeels verdwenen.
Zondag doe ik de tweede halve marathon bij de Omloop van Noordwijkerhout.
Zo begint het toch nog op een echt marathonschema te lijken. Het werd tijd, want de Leiden Marathon is al over 2 weken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten