Natuurlijk heb ik het wel eens gedaan: een baan vegen op natuurijs. Maar mijn voorkeur gaat toch uit naar het schaatsen. Desondanks moest ik er vanmorgen aan geloven en mocht ik mijn kunsten als baanveger gaan vertonen.
Na een fietsrit van een kilometer of 5 stalde ik de fiets bij IJshal De Vliet en begaf me naar de 250-meterbaan op de eerste etage. De betonvloer was afgelopen weekeinde helemaal geschuurd en het stof was weggezogen. Voorafgaand aan het coaten moest de rand van de baan worden afgeplakt.
Nu we het toch over coaten hebben: jarenlang reed er een Australiër mee in de internationale schaatssubtop, die luisterde naar de naam Colin Coates!
Met zo'n hoopvolle naam had ik hem wel verwacht als vrijwilliger bij het coaten van de betonvloer, maar helaas, hij was niet aanwezig. Wij moesten het dus zelf doen.
Met Jos en Paula van Hoek zou ik de binnenrand van de 250-meterbaan afplakken. De andere IJVL-ers zouden het plakwerk voor hun rekening nemen, ik veegde de baan voor hen schoon met een stoffer.
Nu was ik bepaald niet de enige vrijwilliger. Ook "Krasse knarren" Mart Moraal en Bert Hoogeveen waren van de partij net als een achttal andere schaatsliefhebbers.
Na het afplakken van de buitenbaan waren we tot 2 uur bezig met het afdekken van de meer dan 200 kussens, die gezamenlijk de boarding gaan vormen.
In de bocht bij het zwembad was dit ons uitzicht....
Uiteraard werd de eerste "schaatsfoto" van IJshal De Vliet gemaakt.
Tevreden verliet de baanveger de 250-meterbaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten