Na het ontbijt fietste ik met mijn vrouw naar het mooie centrum van de Sleutelstad om bij Van Maanen een nieuwe waterkoker te kopen.
Een deur verder was de Oogstwinkel, waar we wat voorraad in wilden slaan voor het weekend. Hier kwam ik Pim Breebaart tegen, de oprichter en eerste voorzitter van de IJVL. Terwijl Ada bezig was met het zoeken naar de boodschappen, praatte ik met Pim over de Ton Menken IJsbaan en IJshal De Vliet.
Nu moest Ada voor haar moeder nog een slotje halen bij een kralenwinkel aan de Nieuwe Rijn. Terwijl we onze fietsen neerzetten op de stoep, kwam een medewerkster op hoge toon naar buiten met de vraag, of we de fietsen elders wilden zetten.
"Maar wij komen hier wat kopen", gaf mijn vrouw als antwoord, maar de verkoopster was onvermurwbaar. Wij dus ook. Hier hoeven wij niets meer te kopen....
Als je een schoolvoorbeeld zoekt om klanten kwijt te raken, kun je hier een voorbeeld aan nemen. Succes gegarandeerd!
Thuis gekomen stuurde ik wat appjes rond voor spuitgasten, die willen helpen bij het voorzichtig spuiten van water op de betonnen vloer in IJshal De Vliet. Morgen gaat begonnen worden met het leggen van de eerste ijsvloer en maandag gaan we verder. Deze ijsvloer laten we smelten om het bouwstof en het binnengelopen zand op deze manier zo snel mogelijk af te voeren.
Daarna wordt de definitieve ijsvloer gelegd.
Na de koffie en de thee, die gezet werd met water uit de nieuwe waterkoker, ging mijn vrouw naar de volkstuin, terwijl ik een duurloop van een uur maakte. Ik liep naar het park van "Ter Wadding", waar ik 5 rondjes kriskras over de vele bospaden liep.
Maar ik liep niet met oogkleppen op. Ik had ook oog voor de natuur vlak bij huis.
Via de Rijndijk en IJsbaan liep ik terug naar huis, waar het horloge aangaf, dat ik een kleine 9 kilometer had gelopen
Het was vandaag aangenaam weer, al heb ik een donkerbruin vermoeden, dat ze daar in Limburg anders over denken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten