Emsland

Ik werd om een uur of 6 wakker op de camping aan de Jümmesee. Het grote verschil met "De Luchtfietsers" was, dat we niet om 7 uur hoefden te ontbijten. We konden dus nog even lekker blijven liggen.

Om half 8 braken we de droge tent af en met beladen fietsen gingen we naar een veld voorbij de ingang van de camping. Daar lunchten  we aan een picknicktafel. 
Om een uur of 9 reden we langs de camping weg. Die Anmeldung war noch immer geschlossen. We konden dus niet betalen. Leider!
Langs de slingerende Jümme reden we een stuk terug op de heenweg van gisteren. Bij Barge bogen we af om langs de Leda te gaan fietsen. We reden door heel andere polders dan in Nederland. Hooguit een meter diep.

Langs een kanaaltje trapten we naar Ost-Rhauder. Daar moesten we naarstig op zoek naar Langholter Strasse. Door een nieuw industrieterrein met andere namen konden we de weg langs het West-Rhauderfehn niet vinden.
Vanaf Langholt reden we door het Klostermoor naar Papenburg toe. Het gebied waar het verzetslied "Die Moorsoldaten" is ontstaan.


Het lied is geschreven en voor het eerst gezongen in augustus 1933 in concentratiekamp Börgermoor ten zuidoosten van Papenburg in Emsland.
Onderweg troffen we regelmatig borden met Wiekentour. Die wieken slaan niet op de wieken van de molen, maar op wijken. In deze omgeving barst het van de wijksloten. Ook Papenburg is er door doorsneden.

De hele weg van 40 kilometer hadden we tegenwind. Gunstig voor "De Luchtfietsers", die op deze dag 100 kilometer meewind hadden. 

We streken neer op het terras van een bakkerij, waar we een paar puddingtaartjes met cappuccino en warme chocolademelk namen. Bij het weggaan ontdekten we, dat we naast een Bio-Laden zaten. Ada kocht daar wat voedsel voor onderweg.
Na de zeesluizen bij Papenburg overgestoken te hebben met een berg slib van wel 4 meter hoog, konden we de Ems oversteken bij Halte en Diek.

Na de route bestudeerd te hebben, vonden we in Stapelmoorerheide in een bos een schaduwrijke plek om te lunchen.

Via de Dollard Route in het uitgestrekte landbouwgebied staken we bij Dünebroek de Nederlandse grens over.

Via Lutje Ham kwamen we bij de statige landgoederen van Bellingwolde.

Ik wist nog een mooie camping bij Vriescheloo, waar we tijdens het fietsen van de NAP-route een jaar of 16 geleden hadden gestaan. De boer, die de camping toen net had opgezet, was 5 jaar geleden plotseling overleden. Jonge mensen zetten zijn camping nu voort. De kleine boompjes van destijds waren uitgegroeid tot een heus bos. 

We deden boodschappen bij de Plus-markt in Bellingwolde. Terug bij de tent hadden we 73 kilometer gefietst vandaag.
Ada kookte het avondeten, terwijl ik de tent inruimde. We aten ravioli met gemengde groente en een kokosmelktoetje als afsluiter.

Na de vaat wandelden we naar de kantine van camping "Nooorderloo", waar we de mobieltjes oplaadden, terwijl Ada las en ik het dagboek bijwerkte.