Daartoe begon ik met de herhaling van het boven het standbeen komen, hetgeen we vorige week geoefend hadden. Daarna deden we een stapje terug met het gewicht op de hak van de schaatsschoen krijgen.
De valbeweging kwam eveneens weer terug: eerst als vogelverschrikker, gevolgd door deze oefening in de goede schaatshouding: op de w.c. zitten.
We verplaatsten ons naar de bochten. Eerst leerde ik hen goed op het linkerbeen te leunen met het rechterbeen als een roer om te sturen. Toen dat er aardig inzat, volgde een foute oefening: het gewicht in de bocht van het linkerbeen naar het rechterbeen verplaatsen. Dan ga je naar buiten!
Veiligheidshalve gingen we daarna weer terug naar het linkerbeen. Maar het begin van de slalom was er. Deze gingen we op het rechte eind doen. Eerst de gewone, daarna de slalom met als je recht vooruit reed dit zo lang mogelijk volhouden.
Dit waren de bouwstenen voor de vervolmaking van de oefenstof van vandaag: de zijwaartse afzet op het moment, dat je rechtuit gleed. En ziedaar, ineens begon het echt schaatsen te worden.
Onwennig? Absoluut!
Maar dit kwintet pakte het allemaal goed op.
Het mooiste compliment kreeg ik aan het slot van één van de 5 deelnemers: "Ik ben wel moe, maar het schaatsen kost me minder moeite."
En daar doe je het als trainer allemaal voor!
Na de koffie en thee keken we bij de kassa nog even op het dweilschema. Deze was inmiddels gewijzigd. Voortaan is er om 9 uur een dweilpauze en om kwart over 11. Als coördinator van de "Krasse knarren" een pak van mijn hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten