Rond half 7 werd ik wakker. Rond het ochtendgloren heb je meestal de laagste temperaturen. Zo ook vandaag.
Op klomphoogte vroor het een graad meer.
Kortom, net als gisteren zou ik vanmorgen op de ijsbaan van Warmond gaan schaatsen. Op weg naar de Veerpolder bracht ik het kerstboompje terug naar het kerstboompje terug naar het kerstbomenasiel en haalde ik op de Boerenmarkt een paar broden.
Om half 10 had ik mijn schaatsen aan en betrad ik de redelijk drukke ijsvloer, waar ik diverse "Krasse knarren" en leden van de droogtrainingsgroep tegenkwam. Willem van Vliet was de eerste.
Mart Moraal, Bert Staal, Berto Hagen, Jaap de Gorter, Gera van Duijvenvoorde, Henk Eveleens, René Strelzyn, Geoffrey van Heerde, Martin Langbroek, Bauke Dooper en Wierd Wagenmakers waren slechts een kleine greep uit de vele bekenden, die ik tegenkwam op het ijs.
Doordat de wind minder hard waaide als gisteren, voelde het aangenamer aan onder de strakblauwe hemel. Natuurijs is toch wat anders dan kunstijs. Alleen de beleving van de frisse winterlucht is al anders.
Het was al met al een ontspannen duurtraining.
De meeste rondjes heb ik met de Friezen om utens Bauke en Wierd gereden.
Met René en Bauke dronk ik warme chocolademelk in de kantine van de ijsbaan. René vertelde, dat hij een vorige keer, dat hij hier was, was gevallen op een veertje van een klapschaats, dat op het ijs lag.
"Nu weet je ook meteen, waarom dit de Veerpolder genoemd wordt", zei ik ad rem.
Met Wierd en René schaatste ik nog 3 kwartier door, waarna ik op de terugweg naar huis nog wat fruit kocht. Inmiddels was de temperatuur nipt boven het vriespunt uitgekomen,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten