Al een tijdje stond de inmiddels traditionele blokkade van de A12 aangekondigd. Nu zit ik in mijn marathontraining en bij de andere blokkades was de Utrechtse Baan altijd urenlang afgesloten. Als schaatser deed ik dan een lange droogtraining.
Met het oog op de Leiden Marathon moest ik de eerste lange loop gaan doen en een afgesloten A12 heeft als grote voordeel, dat je aan de hand van de hectometerpaaltjes precies kon zien, hoeveel meters je had afgelegd.
De schaatsen bleven dus thuis en na de boodschappen bij "De Helianth" gedaan te hebben, fietste ik via de volkstuin, waar ik Ada vers brood bracht, naar mijn schoonouders om hun wekelijkse bestelling te bezorgen. Over de Velostrada fietste ik naar Den Haag, waar ik mijn fiets in het Haagse Bos stalde.
Hardlopend liep ik naar het viaduct over de A12, dat ik probleemloos kon passeren. Er waren nog weinig demonstranten te bekennen. Politie des te meer. Zo eenzaam waren ze niet.
Al snel kwam ik bij het Malieveld iemand van "De Luchtfietsers" tegen, met wie Ada en ik vorig jaar langs de Waddenzee gefietst hadden.
Na een kwartier bijgepraat te hebben, was er nog steeds weinig actie te bespeuren. In de schaduw van de bomen langs het laantje op het Malieveld begon ik aan de marathontraining. Nu is het altijd lastig in te schatten, hoe lang zo'n laan precies is, maar ik schatte het in op 500 meter. Een rondje via een parallelpaadje zou dan neerkomen op een kilometer.
Na een rondje of 5 kwam ik de leidinggevende van de M.E. tegen, met wie ik altijd even een praatje maak. Een geintje over en weer hoort bij het kat-en-muisspel, dat geweldloze blokkadeacties in wezen is.
Ik vervolgde mijn looptraining en rond 1 uur kwam een grote stoet van Extinction Rebellion aangelopen. In wandeltempo schreden ze over het laantje naar de A12, waar de M.E. een verdedigingslinie had neergezet waar het Italiaanse elftal jaloers op zou zijn geweest. De hoofdmacht van XR kwam er niet doorheen. Catenaccio pur sang.
Dat een tweede grote groep een minuut of 10 later aansloot had geen enkel effect. De A12 bleef onbereikbaar. De enkeling, die er wel doorheen kwam, werd meteen gearresteerd.
Uit welingelichte kringen heb ik vernomen, dat Ajax een riant aanbod heeft gedaan op degene, die de verdediging van de M.E. op orde heeft gebracht, want de Amsterdamse verdediging is dit jaar gatenkaas. er is in Mokum onverwachts een plekje vrijgekomen....
De groepen, die later kwamen, maakten omtrekkende bewegingen om het door de kermis omheinde Malieveld, maar ook zij kwamen er niet door, ondanks de aanwezigheid van Greta Thunberg, de Zweeds spits van de klimaatbeweging. De Ibrahimovic van XR werd tot tweemaal toe gearresteerd bij blokkades van wegen om het Malieveld, maar ook zij wist geen gaatje te vinden in de Italiaanse verdediging.
Wat dat aangaat kun je er omheen draaien, maar de blokkade van de A12 was mislukt. Dat kon ik niet zeggen van mijn marathontraining op deze warmste 6e april ooit gemeten.
Ik kwam diverse mensen van "De Luchtfietsers" en andere bekenden tegen, met wie ik tussen de looptrainingen door rustig een praatje maakte. In totaal liep ik 28 rondjes, volgens mijn berekening 28 kilometer. Met de afstand naar mijn in het bos gestalde fiets zou ik op 30 kilometer uitgekomen moeten zijn.
Op de volkstuin, waar ik op weg naar huis de afstand op mijn horloge bekeek, was de werkelijke afstand 26 kilometer. Meten is weten, gissen is missen. Desondanks was ik gezien de voor hardlopen hoge temperatuur niet ontevreden over de Malieveldmarathontemperatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten