De treinen tussen Delft en Rotterdam reden wegens werkzaamheden niet. Dit hield in, dat we vanaf Laan van NOI de metro naar de Maasstad moesten nemen. Praktisch gezien betekende dit: nog vroeger opstaan.
Ik had de stoptrein van 5 over half 7, zodat ik op de gewone tijd in Rotterdam aankwam, waar opa enthousiast onthaald werd door een jongen van drie.
Daar er een afsluiting was van een project op school, mochten we mee met de zesjarige. Zo konden we aanschouwen, wat de klas de afgelopen weken had gefabriceerd.
De jongste had het liefst op school gebleven, maar zijn tijd komt nog wel.
In plaats daarvan mocht hij met opa spelen en liet hij zich voorlezen uit "Dinomachines op ontdekking" van Michael Whaite.
Na een ochtend met veel lachen haalden we om half 1 de oudste op school op. Ze bleven wel een half uur spelen in het herfstzonnetje.
Daar zijn het kinderen voor.
Na de lunch kwam de Lego op tafel en werd er volop geknutseld. Na een klein ommetje ging opa voorlezen uit "Orla de Kikkerslikker" van Ole Lund Kirkegaard. De driejarige viel tegen opa aangeleund in slaap. Hij werd in bed gestopt en het plan was om het hele boek voor te lezen. Op het hilarische laatste hoofdstuk na lukte dat.
We aten gevulde macaroni met broccoli en een yoghurttoetje met muesli, voordat we weer op huis aan gingen. Dat deden we na afscheid te hebben genomen van een jongen van zes en een jongen van drie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten