Atje Keulen-Deelstra

Vanmorgen was het eerste bericht, dat ik op de radio hoorde, dat Atje Keulen-Deelstra was overleden. En dat vlak nadat haar imposante erelijst vorig weekeinde zeer vaak ter sprake was gekomen. Zo'n 40 jaar, nadat ze voor de vierde keer wereldkampioene allround was geworden, was Ireen Wüst de tweede Nederlandse schaatster, die dit huzarenstukje wist te herhalen.
Voor video: KLIK HIER!
Atje Keulen-Deelstra had haar topjaren in de tijd van Ard en Keessie. Het was nog in de tijd van de zwart-wit televisie. In de weekeinden voor zo'n WK zat half Nederland aan de buis gekluisterd met de krant voor de neus. Hierin kon je de rondetijden van iedere schaatser of schaatster noteren.
Nu de overtredingen zijn verjaard, durf ik met een onthulling te komen. In 1972 werden in Sapporo in Japan de Olympische Winterspelen gehouden met op bijna iedere afstand Nederlandse medaillekandidaten. Guus Hölscher, een sportliefhebber pur sang, was net directeur geworden van "Porta Vitae", de MAVO in Hoofddorp, waar ik in dat jaar in de examenklas zat.
Een paar keer werden de schaatswedstrijden gehouden op het moment, dat wij les hadden moeten krijgen.
Wij kregen de keuze voorgelegd: huiswerk maken in de klas, of kijken naar de verrichtingen van "onze" mannen en vrouwen. U hoeft geen profeet te zijn om te raden, wat ik gekozen heb. Zo zag ik onder schooltijd, hoe Ard Schenk Olympisch kampioen op de 10 km werd en hoe Atje Keulen-Deelstra één van haar twee bronzen plakken won.

U begrijpt, dat ik op "Porta Vitae" altijd graag naar school ging, maar toen helemaal!