De Does

De dag na de marathon is traplopen niet de meest favoriete bezigheid. Vooral de trap af lopen is behoorlijk gevoelig voor de bovenbenen.
Kortom, het was een dag, waarop ik me vrij rustig hield. Thuis deed ik huishoudelijke klussen als het bed afhalen, de lakens wassen en het bed weer opmaken en de toiletten reinigen.
Vanmiddag fietste ik naar de volkstuin om mijn benen los te rijden. Dat lukte enigszins. Na in de tuin aardappels met spinazie en ei gegeten te hebben, fietste ik naar de Munnikenpolder, waar ik de droogtrainingsgroep van de IJVL en de VIJL verwachtte. Daar waren ze niet. Ze bleken een deel van de oefeningen op de skeelerbaan van Leiderdorp uitgevoerd te hebben.

Terwijl zij in de buurt gingen hardlopen, fietste ik naar de Doesmolenbrug.


Aan de overzijde van de Does fietste ik terug.



Je hoeft niet te vragen, hoe de Molentocht aan zijn naam komt.

Maar er was ook bloemenpracht te vinden aan de oever van de Does.

Daar ik in de schemering terug naar huis reed, maakte ik een ommetje naar de rand van de Stevenshof.

Thuis gaf de kilometerteller aan, dat ik op deze rustdag na de Leiden Marathon toch nog ruim 42 kilometer had gefietst. Inderdaad....