De eerste rijpe aardbei

Toen ik vanavond terug kwam van de droogtraining van IJVL en VIJL in Leiderdorp, hoorde ik, dat Trump 2 uur lang met Poetin had gebeld. De uitkomst van het gesprek was ongeveer zo:
Populisten beloven meer dan ze waar kunnen maken.
Vanmorgen werkte ik thuis aan "Glibbers op glissen", dat tekstueel zijn voltooiing begint te benaderen. 
Na de lunch fietste ik met mijn vrouw naar de volkstuin, waar zij planten pootte en ik planten water gaf. Daarbij ontdekte ik de eerste rijpe aardbei va het seizoen. Deze deelde Ada en ik bij de verse muntthee.

Om kwart over 6 aten we risotto, waarna ik naar Leiderdorp fietste om voor de eerste keer dit seizoen als trainer te fungeren bij de droogtraining. Een week na de marathon was ik benieuwd, hoe dat zou gaan.
We liepen naar het strandje aan de Does in de Munnikenpolder, waar we met 14 deelnemers een serie oefeningen afwerkten, waarbij veel spieren aan bod kwamen. Explosieve oefeningen had ik achterwege gelaten, maar van Steigerungen en statische oefeningen kun je je spieren ook goed gaan voelen getuige de opmerking: "Ik dacht dat jij meeviel, maar je bent net zo erg als Peter!"
Met een piramide van statisch zitten en schaatsstappen onderbraken we de duurloop door de Munnikenpolder voor schaatstechniekoefeningen, terwijl een brug over de wetering een vrij lange Steigerung met klim mogelijk maakte.

Op deze vrij warme meiavond fietste ik in de schemering naar huis, waarbij ik op deze dienstmededeling omtrent de Molentocht stuitte.
Gezien de te hoge temperaturen van de afgelopen tijd is dat alleszins begrijpelijk.
Maar ja, die hoge temperaturen leverde wel mooi de eerste rijpe aardbei op....