Lelylaanloop

Een stokoude traditie op Hemelvaartsdag is dauwtrappen.

Wij waren redelijk bijtijds wakker, maar het dauwtrappen was in het water gevallen: het regende.
We ontbeten samen en in regenpak gehuld fietsten we naar de Oogstwinkel. Morgen komen onze kleinzoons logeren en we moesten de voorraad aanvullen. Na de boodschappen thuis gebracht te hebben, hadden we nog even contact met Siebe en Ana.
Ada ging naar haar moeder toe, ik fietste naar de volkstuin om het groente- en fruitafval weg te brengen en wat sla te halen. Daarna kleedde ik me om, omdat ik een stuk ging hardlopen.

Via IJsbaan liep ik naar het Morskwartier, waar ik over het fietspad langs de Lelylaan ging lopen. Normaal gesproken is dit een drukke verkeersader, maar nu is deze voor onderhoud een maand gesloten. Je kon heerlijk rustig lopen over het er pal ernaast gelegen fietspad.
Via het tussen de sportvelden slingerende fietspad liep ik naar de Rijn toe. Over een smal voetpad had je leuke doorkijkjes over deze rivier.


Met een slinger door de Stevenshof liep ik naar het onverharde pad om de weilanden ten westen van de molen. De margrieten bloeiden nog volop.

Na een duurloop van zo'n 10 kilometer was ik een kilo lichter dan vanmorgen bij het opstaan: 65,6 kilo. Want ja, hoe lichter je bent, hoe makkelijker een Hemelvaart gaat....