Oude Romeinse weg

We aten de resten van het middagmaal op, voordat we gisterenavond naar bed gingen. Om 11 uur gingen we naar bed en op een paar onderbrekingen na sliepen we door tot 8 uur. Er was een prachtige zonsopgang.

Zodoende werd het aangenaam om een blokje te gaan lopen.


Dat deed ik dan ook.  Ik liep in de richting van Villamartin, maar nam een afslag eerder.

Zo liep ik klimmend en dalend langs het grote cidervat naar de Oude Romeinse weg.

Doordat het de laatste week niet geregend had, kon je dit pad zonder kans op natte poten rustig uitlopen.




Op het erf van de boerderij moest je wandelen vanwege de loslopende honden.

In het ochtendgloren was het uitzicht met de vele pasteltinten naar alle kanten mooi.



Na 4,6 kilometer lopen douchte ik me en ging ontbijten. Na het ontbijt en de koffie en thee wandelden Ada en ik naar Nava om boodschappen te doen. We namen de kortste weg met mooi uitzicht op de bergen.
De eerste winkel was de fruteria. Hier kochten we fruit voor 2 dagen. Voor ons was een echtpaar, dat 18 flessen cider en wijn kocht. Door het inpakken van de flessen in 3 lage fruitdozen en het gesteggel over de nota duurde het minstens 10 minuten voor we aan de beurt kwamen. Er stonden nog 6 klanten achter ons....

Bij de panaria ging het sneller. We waren op dat moment de enige klant bij de bakker voor 2 pan integral. Bij de gereedschapswinkel kochten we een thermoskan en bij een bazaar een nieuwe portemonnee en een geel hoesje voor mijn mobieltje en een plant voor Ana. Met een volle rugzak wandelden we over dezelfde weg naar huis.

Daar aten we de restanten van het feestmaal van gisteren. Met een graad of 26 was het een stuk aangenamer dan met de 41 graden Celsius van gisteren.

Ik ging daarna verder lezen in "De bijenhouder van Aleppo" voordat ik het papier en het karton, dat ik van het plastic had ontdaan, platmaakte.

Na een kop thee gingen we wandelen over het pad tussen de weilanden door.



Er fladderden schattige vlindertjes.



De avondlucht had een gele tint. Zou dit komen door de vele bosbranden elders in Spanje?

's Avonds aten we een groentemix met geklutst ei en tomaten. Er was kefir met zelfgemaakte appelmoes als toetje. Voordat we om 11 uur naar bed gingen, keken we nog even naar de boerenzwaluwen bij de lampen in de open schuur.

Rustdag

Morgen is in de Vuelta a España een rustdag.

Vandaag werd er in de slotklim van de door Jonas Vingegaard gewonnen etappe op het scherp van de snede gestreden.

Bij Ploegleider kwam "Angrilu" met 136 punten op 867 uit, waarmee ik op de 1870e plaats terecht kwam. In het jaarklassement sta ik met 6017 punten op de 200e plek. Dat begint er een beetje op te lijken. 
Zelf hadden we ook een soort rustdag ingevoerd. Na een goede nachtrust verlieten we om half 9 de echtelijke sponde. We luisterden zoals gewoonlijk naar "Vroege Vogels".
Na het ontbijt en de koffie en de thee gingen we naar de Ekklesia, waar een regenboogviering was. 

Daarna gingen Ada en ik naar de volkstuin, waarna ik een blokje om ging fietsen, daar mijn vrouw met een vriendin had afgesproken. Onderweg kwam ik een ooievaar in een weiland tegen. Hoewel de ooievaar een trekvogel is, zijn er een aantal, die in Nederland blijven en daarmee standvogel geworden zijn.

Daarmee is de angst van de PVV bewaarheid geworden: vreemdelingen die zich blijvend vestigen in ons land. Wij deden dat niet in Asturias en dat is maar goed ook, want als je er even niet bij bent....



Ja, en dan heb je nog die ene dwaalgast uit Amerika, die de halve Randstad een aantal dagen op slot gooide.



Bij die fietsrit kwam ik uit bij het omgeploegde weiland, waar je op sommige plekken een groene waas ziet ontstaan.


Met de 20 kilometer van vandaag kwam het totaal aantal fietskilometers van augustus uit op 526 kilometer. Daarmee kwam de tussenstand van 2025 op 7012 kilometer. Om op de geplande 10.000 kilometer te komen, moet ik iedere maand 747 kilometer afleggen.
Dat augustus met afstand de minste maandafstand bracht, ligt geheel aan het feit, dat ik in Asturias slecht 24 kilometer heb weggetrapt in 2 weken. Denk echter niet, dat ik daar alleen maar rustdagen heb genomen. Ik heb iedere ochtend 4 tot 8 kilometer hardgelopen in heuvelachtig terrein en daarnaast ook aardig wat gewandeld. De kuitspieren kregen daar in ieder geval geen rustdag.

Nieuw Rhijngeest

Gisterenavond stapten wij in bed op het moment, dat er net een kleine onweersbui overtrok. We hadden vast geslapen tot we rond kwart voor 7 werden gewekt door een flinke onweersbui.

Dit ging gepaard met een flinke regenbui.

Voor de rest was het een vrijwel droge doch diverse keren dreigend dag. Ada fietste na het ontbijt naar de Oogstwinkel, ik naar "De Helianth" om het voedsel voor het weekeinde in te slaan. Samen dronken we thuis koffie en thee, waarna mijn vrouw naar de volkstuin vertrok.
Ik ging een wat langere duurloop doen. Via de Rijndijk liep ik naar de wijk Nieuw Rhijngeest in Oegstgeest.

Als eerste passeerde ik de boerderij "Bouwlust", die een eeuw geleden is gebouwd.

Een stukje verderop zag ik wat bermbloemen staan.

Net voorbij de viaduct over de Rijn van de Rijnlandroute zag ik, dat een weg, waarover ik jarenlang naar Rijnsburg ben gefietst op weg naar mijn werk, na een jaar of 5 afgesloten te zijn geweest voor nieuwbouw, weer open was. Zo liep ik door straten, waar ik nog nooit geweest was.



Ik vermoed, dat het percentage sociale huurwoningen in deze hoek nihil is. Dat geldt ook voor de al wat oudere nieuwbouwwoningen in het deel van Nieuw Rhijngeest richting Joop van der Reijdenbrug.

Huizen met een eigen aanlegsteiger zie je heus niet overal.

Een van de huizen heet "Lekker genieten". Dat deed ik dan ook met mijn Mizuno-hardloopschoenen.

Ik geef het grif toe: voor nieuwbouwwoningen ziet het er zonder meer fraai uit. Maar de woningnood los je met dit soort kasten van huizen niet op. Integendeel!

Vanaf Valkenburg ziet Nieuw Rhijngeest er zo uit.


Aan de overzijde van de Rijn staat een kapitaal huis met maar liefst 2 botenstallingen!

En het huis links is van de armoedzaaiers, die naast hem wonen.
Via het Valkenburgse meer en de Ommedijk liep ik naar huis toe na een duurloop van ruim 10 kilometer. Daar spoelde ik het zweet van mijn huid. In Trouw van vandaag stond trouwens een boeiend artikel over zweten van Iris Sommer. Zweten heeft de mens een evolutionair voordeel gebracht!