Royale rododendrons

Op deze zoveelste warme lentedag heb ik 's ochtends in mijn oude stek in Katwijk aan den Rijn gewerkt, waarbij ik diverse oude bekenden heb gesproken. "Zo, ben je er ook weer eens?" werd tegen mij gezegd, waarop ik geheel naar waarheid antwoordde""Ik ben met proefverof!"
Thuis gekomen kleedde ik me om, dronk nog wat en fietste door naar Voorschoten, waar ik om half 3 met Hans Boers had afgesproken om te gaan hardlopen. Het is te hopen, dat het volgende week met de marathon van Leiden minder warm is, want anders kun je zo een half uur bij je tijd optellen.
We liepen over het nieuwe asfalt van de Velostrada. Echt skeelerasfalt. Als de hele route klaar is, hebben we er een mooie route bij vanuit Leiden.
We liepen door de Horsten. Op de bospaden kon je goed zien, hoe droog het bos na 2 maanden zonder noemenswaardige neerslag inmiddels geworden was.
We liepen in marathontempo naar de Seringenberg. Het beklimmen ervan lieten we vandaag achterwege. Een stukje verderop zagen we een zeer royale rododendron staan. Deze grote plant stond in bloei. Thuis gekomen heb ik, als goed bibliothecaris, enig speurwerk verricht naar de reden, waarom op koninklijke landgoederen altijd zulke royale rododendrons staan. Dit waren mijn bevindingen:

Langs het theehuis liepen we naar de ingang aan de Papelaan en vandaar weer terug naar het station van Voorschoten. Dinsdagavond de eerste droogtraining van de IJVL, donderdagochtend nog 4 tot 5 kilometer hardlopen en dan zit de marathontraining er weer op. De topvorm van vorig jaar heb ik niet, maar mijn vorm is zeker wel goed te noemen. We gaan het zien volgende week!