Noordzeeroute

Om 6 uur ging ik naar de w.c. De omslag van het weer kondigde zich aan: morgenrood. Regen in de sloot. Zo ver was het nog niet. De slaap kwam weer. Toen ik om 8 uur de tent uit stapte, was het helemaal bewolkt.
Voor het ontbijt ruimden we de tent op, die op de nog vochtige touwtjes na, helemaal droog was. De binnentent was helemaal schoon. Het illegaal neergelegde plastic had zijn werk prima gedaan.
De strijdwagen werd losgekoppeld van de fiets, de fietsen werden opgeladen en met zijn achten aten we gezellig in de luwte van de camper. De financiën werden afgewikkeld, het restant uit de pot werd verdeeld en om half 11 stapte Joep als eerste in zijn auto.
We namen afscheid van Rob en Margriet, van Tim en Sammy en van Bas en Nel, die bij de jarige Leo Arends op bezoek zouden gaan.

De eerste spetters vielen. Bij het uitrijden van Alkmaar ging het zo hard, dat wij onze regenbroek aantrokken. We reden de weg naar Egmond, die we vrijdagmiddag in omgekeerde volgorde hadden gereden. Gelukkig was de wind niet gedraaid.
Via Egmond aan den Hoef vervolgden we de route naar Egmond-Binnen in de stromende regen. In de duinen was het eerste deel precies hetzelfde als vrijdag.
Daarna volgden we de Noordzeeroute door dit prachtige duingebied. We passeerden een paar kuddes met Hecklandrunderen. Doordat het op deze regenachtige zondagochtend zo stil was in de duinen, konden we een vos het fietspad over zien steken.

Op de camping hadden we een jonge ekster rond onze tent rond zien hippen, terwijl in de bomen een koekoek constant "Koekoek" riep.

Door bossen en open duinlandschap reden we met de wind in de rug aardig door. Tot onze verbazing ging de Noordzeeroute, die we al eens eerder gefietst hadden, in de richting van Wijk aan Zee. In dit kustplaatsje onder de rook van de Hoogovens, zagen we de borden ineens niet meer.
Op een kaart, die in Wijk aan Zee hing, zagen we, dat vanaf de Noordpier een pontje naar IJmuiden ging. We fietsten er heen en zagen een groep van ongeveer 20 fietsers staan. Zij hadden hun jaarlijkse familiefietstocht.
We boften, want de veerboot kwam er net aan. In de rondvaartboot werden alle fietsen gestald. In IJmuiden gingen wij als enigen van wal. We reden door een soort erehaag van wachtenden op de rondleiding door Fort IJmuiden. De familie moest hun fietsen op de kade zetten voor deze belangstellenden, die met hen naar het fort zouden reizen.
Dwars door IJmuiden fietsten we naar Santpoort, waar we de Noordzeeroute weer oppikten.

De regenbroek hadden we inmiddels uit gedaan. Bij Santpoort-Zuid werd het tijd om ons lunchpakket aan te spreken. Op een bankje langs de route verzorgden we de inwendige mens.
De regenjas ging ook uit, daar het droog geworden was. Door de duinen bij Bloemendaal klommen en daalden we naar Bentveld en Zandvoort, waar we op het terras van een strandtent cappucinno en warme chocolademelk tot ons namen.
Over het fietspad achter de zeereep trapten we naar Langevelderslag en Noordwijk, waar we via Voorhout en Oegstgeest ons huis bereikten. De kilometerteller gaf 244.57 aan, dus we hadden bijna 88 km gereden.
Mede dank zij het mooie weer van het afgelopen weekeinde hadden we met onze vrienden een heerlijk Hemelvaartsweekeinde gehad. We hadden er 29 jaar op moeten wachten om weer met elkaar op vakantie te gaan, maar het is dusdanig goed bevallen, dat we dit uit willen laten groeien tot een jaarlijkse traditie.