"Je kunt het beste tegen de wind in versnellen!"

Bij het hardlopen langs de rand van de Stevenshofpolder en door Ter Wadding kwam ik op de terugweg René Strelzyn tegen, met wie ik wekelijks op donderdag train in de Leidse IJshal en regelmatig ergens in den lande op natuurijs schaats.

Na de 4 dagen kracht-duurtraining met een beladen fiets, of met een fietskar, voor de gelegenheid omgedoopt in strijdwagen, was dit na de rustdag op maandag alweer de derde dag op rij, dat ik trainde voor het komende schaatsseizoen.
Dinsdagavond was er de reguliere droogtraining met een unicum: Hans Boers was als eerste aanwezig. Pieter Smit had weer een zeer gevarieerde training in elkaar gezet, waarbij de touwladder weer voor hilarische momenten zorgde. Na een coördinatie-oefening met korte sprongetjes, waarbij je goed na moest denken over de volgorde van de stappen, moest je over een op het fietspad liggend touw met je heupen over het touw hangend heen en weer springen over het koord. Een uitstekende oefening voor de heupinzet.
Deze twee oefeningen werden na elkaar uitgevoerd, waarna je weer begon op het touwladder. Spontaan ontstaan er dan regelmatig nieuwe varianten. Iemand die net van het touw afkwam vroeg: "Is dat een nieuwe oefening?"
Daarna volgde nog een achttal oefeningen om de spieren sterker te maken, met tussendoor een half rondje lopen op ons veld in Cronesteyn. Samen met Frank Damen werkte ik die serie af.
Tot slot was er de bochtentraining in de elastieken. Kortom, een zeer gevarieerde training. Met voor de trainer zelf een gratis mentale training, dankzij de opmerking van Annerieke van der Beek: "Ik luister naar niemand!"
Gisterenavond was er weer skeeleren op de baan in Leiderdorp. Na een paar Steigerungen en wat bochtenwerk kwam Thijs Smit opdagen. Jaap de Gorter liet zien, dat hij als leidinggevende goed heeft leren delegeren. De rest van de training werd door Thijs verzorgd.

De eerste oefening was "ins and outs". Bij het ingaan en uitkomen van iedere bocht moest je 4 slagen zo hard mogelijk versnellen. Vermoeiend, maar wel leuk om te zien, hoe je met een paar slagen je snelheid al flink op kunt voeren.
Daarna volgde een oefening, waarbij je een gat dicht moest rijden.

"Je kunt het beste tegen de wind in versnellen. Voor de wind heeft iedereen al een hoge snelheid, dus daar kun je betrekkelijk weinig winst pakken. Tegen de wind in kun je een gat veel makkelijker dichtrijden dan met meewind!", zei deze marathonschaatser, die bij de laatste Alternatieve Elfstedentocht vijfde werd.

Bij het 10 minuten uitrijden leefde ik me uit in deze techniek. Het is zwaar, maar wel heel dankbaar.
Eén ding kan ik hier alvast stellen: mocht ik komende winter niet in vorm zijn, dan ligt het in ieder geval niet aan de familie Smit.