Thuis gekomen pakte ik mijn skeelerspullen en om kwart over 3 reed ik over de stoep van onze straat. Ik reed langs de rand van de Stevenshof met een flinke omweg naar de nieuwe rotonde bij "Het Haagsche Schouw". Een paar minuten later reed ik over het fietspad naar Valkenburg, waar ik drie kwartier eerder gefietst had.
Ik nam de weg tussen de kassen door en skeelerde langs het voormalige vliegveld naar het fietspad naar Wassenaar. Hier heb je uitstekend skeelerasfalt. Ondanks de fikse tegenwind kon je hier heerlijk skeeleren. Het beviel me zo goed, dat ik de 4,6 km tussen de rotonde bij Katwijk en die bij Wassenaar nog 2 keer op en neer reed.
Zo had ik 2 keer meewind en 3 keer tegenwind.
Iedereen, die wel eens aan de wintertriatlon heeft meegedaan weet, wat het betekent, als je hier tegenwind hebt. Het was dus een uitmuntende training.
De laatste keer, dat ik de Katwijkse rotonde als keerpunt nam, kwam er uit de sluierbewolking een beetje regen.
Gelukkig zette de bui niet door, want skeeleren op nat asfalt is niet iets, waar je op zit te wachten.
Ik vervolgde het wintertriatlonparcours. Het asfalt varieerde van matig tot goed, alleen het stuk bij camping "Maaldrift" was erg slecht.
Maar er volgde een aangename verrassing, toen ik bij de camping de bocht om ging. Waar voorheen betonnen platen lagen, ligt nu spiegelglad rood asfalt. Fantastisch!
Ik rondde de Stevenshof weer voor driekwart langs de rand, waarna ik om kwart over 5 thuis kwam na ruim 38 km skeeleren.
En ik was keurig op tijd binnen, want toen ik een kwartier later onder de douche stapte, kwam er een heuse bui uit de sluierbewolking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten