De meest efficiënte manier van leven is om het nuttige met het aangename te verenigen. Dat deed ik vanochtend. Ik moest een kilometer of 9 gaan hardlopen, en in de tuin van Ana en Siebe moesten de planten in de kas water krijgen. De kortste weg was heen en terug 7 km.
Vooral de heenweg was schitterend, met dichte mistflarden boven de weilanden, die beschenen werden door de opkomende zon.
Bij de volkstuinen wandelde ik op en neer naar de dichtstbijzijnde sloot en vulde daar de gieter een keer of 12, om deze boven de planten weer leeg te gieten.
Thuis gekomen van deze twee duurloopjes voegde ik er nog eentje aan toe. Via internet had ik nog een drietal exemplaren verkocht van "Molen- en Merentocht".
Deze moesten naar het postkantoortje in de wijk gebracht worden, hetgeen ik eveneens in marathontempo deed. Dat deed ik met plezier, want als schrijver van sportverhalen kun je geen betere recensie krijgen dan deze: "Ik hoop dat jullie nog wat leerzaams en inspirerends hebben opgestoken woensdag. Ik wel: een leuk boek over schaatsen. Ik heb het met heel veel plezier gelezen tijdens de paasdagen en ik wist dat je van schaatsen houdt, maar dat je zo’n bikkel was....petje af! En meteen ook jaloezie natuurlijk want dat zou ik ook wel willen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten