Vanmorgen is onze vriend Tim de Beer aan leverkanker overleden. Het was allemaal razendsnel gegaan. Vorige week woensdag kreeg hij te horen, dat hij kanker had en afgelopen dinsdag, dat hij niet lang meer te leven had. Maar dat het zo snel zou gaan?
Met verdriet maar ook met dankbaarheid kijk ik terug op ruim 40 jaar vriendschap met Tim, die gestalte kreeg op de bonte avond van de Equipe Liturgique van Pedagogische Academie "De la Salle" in Boissy-sous-St.Yon. Hier zag "Schelvispekel" het levenslicht.
Muziek zou de rode draad zijn, een constante in al die jaren. Een lied, dat vaak gezongen werd was de a cappella-uitvoering van "Totus Floreo" van "Ougenweide". Tim zong deze samen met Bas Warnink.
Een favoriet voor deze "Man with the child in his eyes" was Kate Bush.
Een running gag was "Matheetje", een lied, dat hij op gitaarles had geleerd.
Naast muziek gingen we met de vriendengroep ook diverse keren met elkaar op vakantie.
Daarbij hadden we de grootste lol met elkaar, en niet alleen daar. Legendarisch is het weekend kamperen met elkaar, terwijl Tim had toegezegd voor de hond van een vriendin te zorgen. Geen nood. Ik had een fietskar, waarvan Tim met een plastic box een strijdwagen wist te produceren voor Sammy. Zonder sjoemelsoftware!
Onze vriend was gezegend met veel humor. Met een kwinkslag wist hij flink te relativeren.
Toen een jaar of 8 geleden rond het misbruikschandaal in de katholieke kerk dat van de Salesianen naar buiten kwam, kwam Tim met de prangende vraag: "Wat mankeert er aan ons, dat ze ons nooit gepakt hebben?"
Met feesten en partijen was hij meestal een gezellige gangmaker, die met verkleedpartijen en lichtsnoeren zorgde voor veel sfeer.
Maar hij was meer dan dat. Hij was vooral ook een trouwe vriend, die er was als iemand in de lappenmand zat.
Toen wij gingen verhuizen naar onze huidige woning, was mijn vrouw hoogzwanger. Tim hielp me dagenlang met het leggen van de kurkvloer. Deze ligt er nog en deze blijft er liggen, zolang wij hier wonen!
Naast tal van koorprojecten kwamen muziek en humor samen in diverse gelegenheidsliederen. Helaas zal dat voortaan moeten zonder onze unieke vriend. Zijn slotakkoord heeft veel te vroeg geklonken.
Kennelijk hadden ze daarboven dringend een goede tenor nodig om mee te zingen in het engelenkoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten