Met dit verse verlies in het hoofd fietste ik naar Warmond toe, waar ik me in de sporthal inschreef voor de 10 kilometer.
De sporthal had de voor mijn gemoed toepasselijke naam "De Geest". Waar zijn de geesten van de heengegane dierbaren nu?
In de sporthal kwam ik trainingsmaat Koos Zwaan tegen. Theo Ebeus en Rob Oudshoorn schreven zich net na mij in. Met hen liep ik in.
Nadat de 5 kilometer om 11 uur was weggeschoten, vertrokken wij een kwartier later. Het was fantastisch loopweer. Halfbewolkt, een graad of 12 en een niet al te harde wind.
Ik begon ongeveer halverwege het peloton en langzaam maar zeker werkte ik me naar voren toe. De route was nagenoeg hetzelfde als vorig jaar en het lopen ging zeker in het begin lekker soepel.
Het peloton was veranderd in een kralensnoer met tal van kleine groepjes en enkelingen. Tot de drinkpost op bijna 7 kilometer kon ik het tempo goed vasthouden. Daar ik altijd stop, als ik een beker water drink, werd ik bijgehaald door een groepje, dat 50 tot 100 meter achter me liep.
Ik zette me op kop van dit groepje, terwijl we vanuit Voorhout langs de spoorbaan terugliepen naar Warmond.
Dat deed ik tot we door het weiland moesten lopen, dat bedruidend droger was dan een jaar geleden. In het weiland haalde Theo Ebeus me in. Een paar lopers herhaalden dit kunstje. Als rasechte diesel moet je dan passen.
Desondanks was ik tevreden over de tijd. De brutotijd van 49.20 resulteerde in een nettotijd van 48.59. Daarmee werd ik 80e van de 279 gefinishte lopers. Theo werd 79e. Zijn nettotijd was net een seconde sneller dan de mijne.
Rob Oudshoorn bleef op de 90e stek met een nettotijd van 50.23 net boven de 50 minuten steken. Toch waren wij als 60-ers onder elkaar dik tevreden. Dat wij dit op onze leeftijd nog kunnen is gewoon geluk hebben.
Onze resultaten doen er trouwens niet zo toe. Het gaat uiteindelijk om dit resultaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten