Confettifiets

Donderdagavond lag ik na de commissievergadering voor Sport om half 2 in bed. De wekker was echter onverbidderlijk. Om 6 uur moesten we eruit. We fietsten naar Leiden Centraal, waar we de trein naar Rotterdam namen. 

Zoals gebruikelijk huurden we een OV-fiets. Mijn keuze viel op de confettifiets, ook al was ik niet helemaal in een feeststemming, nu de kans op een 333-meterbaan vooral een theoretische is geworden.

Gelukkig kon opa snel relativeren, toen hij Faas in zijn armen kon sluiten. Hij had een goede nachtrust gehad en was in een vrolijke stemming. Balsem voor de ziel.
Tussen de middag wandelden we naar de dichtstbijzijnde bushalte om de bus naar Blaak te nemen. Daarvandaan wandelden we naar het deze week geopende eethuis "Plantastic".

Hier hadden we voor een schappelijke prijs een prima maaltijd. Mijn vrouw had een kerrieschotel, ik een spinazie-pompoenschotel, waar Faas figuurlijk een vorkje van meeprikte. Zijn overtuigende "Mmmm" maakte duidelijk, dat onze kleinzoon het ook lekker vond.

Op de terugweg werden we econfronteerd met de rauwe kant van Rotterdam. De bus kwam op de Allard Piersonweg vast te zitten. Bij de An-Nasr-moskee was de uitvaartdienst van rapper Feis, die in de Nieuwjaarsnacht was doodgeschoten, net afgelopen. De kist met het stoffelijk overschot werd naar  de lijkwagen gedragen, waarna de lijkstoet naar begraafplaats Crooswijk ging.

Wij reden na ruim 20 minuten oponthoud naar de halte, waar we rond het middaguur waren opgestapt. Na de wandeling naar het huis van mijn oudste dochter pakte ik de rugzak met mijn schaatsen en met de confettifiets trapte ik terug naar Rotterdam Centraal.
Terug in de Sleutelstad fietste ik naar de Leidse IJshal voor de eerste training van de IJVL in 2019. Na een half uurtje zelf op de buitenbaan gereden te hebben, kon ik 6 nieuwe kinderen begroeten. Sommigen hadden op de lessen van de buitenschoolse sport gezeten, anderen kwamen via de schaatslessen in de Kerstvakantie.

Doordat het niveauverschil hierdoor in een keer behoorlijk groot was binnen de beginnersgroep, was het en lastige les voor me. Vooral omdat een meisje veel individuele aandacht nodig had in het begin.
Pas de tweede helft van de schaatsles kwam ik weer "in mijn slag".
Met "Schipper mag ik overvaren" sloten we met een grote groep de eerste training van het nieuwe jaar af. Op de fiets naar huis werd ik niet met confetti onthaald, maar met regendruppels.