Ramptoeristen

Om 7 uur werden we wakker. We hadden heerlijk geslapen in Hotel "La Palombe Bleue".

We douchten ons, kleedden ons aan een wandelden naar de overkant van de straat om in Hotel "De la Gare" te ontbijten: een croissant en 2 stokbrood met jam: hoe Frans wil je het hebben?

Na de sleutel te hebben ingeleverd, liepen we naar de bakker, waar we vorig jaar brood gekocht hadden. Helaas, deze was gesloten. Een wandeling naar het centrum leverde niets op. Derhalve kochten we op het station koeken voor onderweg.

Om 9.19 vertrok de TGV naar Paris Montparnasse. Heel veel bladzijden verder kwamen we daar aan. Ik had "Het beste van Adam Sharp" van Graeme Simsion uitgelezen. en begon in "Magnus" van Arjen Lubach, het boek, dat Ada net uit had.

Van het Franse land had ik niet veel gezien.

Om 10 over 2 stapten we uit de trein en liepen naar de metro, die ons van Montparnasse naar Saint-Michel bracht. In het zonnetje zaten we op het terras van "Paradis des Fruits" een avocado- en een quinoaschotel en 2 versgeperste vruchtensappen namen voor € 34,-.

Daarna wandelden we langs de Seine en konden de half afgebrande Notre Dame vanaf de oever in de verte aanschouwen. Het hele gebied rondom de beroemde kathedraal was afgezet door de gendarme.

Het verschil met vorig jaar was hemelsbreed en toch ook weer niet. Toen konden we de kerk niet in door de lange wachtrijen, nu was het helemaal uitgesloten en stond het langs de oever van de de Seine rijendik.

Na wat heen en weer te hebben gelopen, namen we de metro vanaf Saint Michel naar Gare du Nord, waar we boodschappen deden voor op de terugweg.

Ada nam koffie en ik nam een ijsje, waarna 2 ramptoeristen Parijs verlieten.

In Parijs kwam mijn vrouw 2 kinderen van school met hun ouders tegen.
Ik kreeg te horen: "Hem ken ik van het ijs!"
Waar de oude Leidse IJshal al niet goed voor is.
Om 20 over 5 vertrok de TGV naar Amsterdam. Wij stapten op Schiphol over om daar de sprinter naar De Vink te nemen. Om half 10 waren we weer thuis na een mooie en soms enerverende vakantie in Asturias.

Ada's zus had een app gestuurd met als opening "Hou Ada".
Volstrekt overbodig.
Ik appte dan ook terug: "Ik hou Ada. Sterker nog, ik hou van haar!"