Paris

Vannacht droomde ik, dat ik werkte op een soort campingbibliotheek. Alle kinderen kwamen kamperen en de kleine Faas kwam logeren. Met deze droom werd ik om 10 voor 7 wakker.

Een prima tijd om me te gaan douchen in deze mooie hotelkamer. Buiten was het bewolkt. We staken de straat over en ontbeten in "Hotel De la Gare". Na € 85,40 betaald te hebben voor het onderdak in "La Palombe Bleue" en het ontbijt wandelden we via een bakker naar het station van Hendaye.
De TGV naar Paris Montparnasse stond al klaar. We deden onze bagage in het rek en gingen buiten nog even zitten lezen.

Ada las verder in "Jij zegt het" van Connie Palmen, terwijl ik begon aan "De man in het bruine pak" van Agatha Christie,  mij jaren geleden aangeraden door Annelies Scholte, een collega bij de Openbare Bibliotheek Leiden.

In de trein reden we voor de zoveelste keer achteruit. Met aan de linkerzijde de uitlopers van de Pyreneeën en aan de rechterzijde de zee zaten we tot Bordeaux in een stoptrein. Daarna denderde de TGV in één keer door naar Paris Montparnasse.
Hier namen we de metro naar Cité. Op het Ile de France stapten we uit en wandelden naar de Notre Dame.

In de warme zon stond een rij van minstens 200 meter op het plein voor de Middeleeuwse kathedraal.
Dat kon nog wel even duren.

Zoveel tijd hadden we niet. We wandelden naar de Sainte Chapelle.  Van eerdere bezoeken wist ik, dat deze voormalige hofkapel prachtige gebrandschilderde ramen heeft.

De rij voor de ingang was de helft korter, maar te lang voor de tijd, die ons nog restte. Temeer daar we nog wilden eten.  We liepen door naar de Seine en aan de overkant zagen we het "Paradis du Fruit". Op een terras namen we een avocado- en een quinoaschotel, die beide voortreffelijk smaakten, net als de 2 gekoelde vruchtensappen.
Het wachten op het betalen duurde net even te lang naar mijn zin. Zodoende hadden we niet zo veel tijd meer om rond te kijken in Parijs.
Langs de Seine liepen we langs de bekende stalletjes met tweedehandsboeken, souvenirs en aan het einde een kunstschilder, die portretten van dit deel van de Lichtstad maakte.

We staken een van de boulevards over en dwaalden nog wat over het Ile de France. We kwamen op een andere plek uit dan we verwacht hadden. De tijd begon krapper te worden, temeer daar we nog een kaartje voor de metro moesten kopen. We bleken geen dagkaart te hebben, maar een enkeltje.
We kwamen uit op Gare de l'Est en moesten nog door naar Gare du Nord.

Hier was, terwijl wij stonden te wachten, een demonstratie een demonstratie aan de gang , waar de ME op af ging. Rare jongens, die Galliërs.

Gelukkig ging het er wat vreedzamer aan toe dan in Mei '68.

Na de veiligheidscontrole konden we plaats nemen in  het gedeelte, dat Bruxelles-Midi aangaf, maar dat wel doorreed naar Amsterdam.
We bleven zitten tot Schiphol, waar door we bij Hoogmade weer uit de tunnel kwamen. Waarom hebben ze bij de aanleg van de Hoge Snelheidslijn geen station Hoogmade gebouwd?
Op Schiphol was het treinverkeer aardig ontregeld, maar na een paar keer heen en weer lopen van perron 4 naar 5/6 en vice versa, hadden we de trein naar Leiden, waar we over konden stappen naar De Vink.
Om half 10 waren we thuis met de conclusie, dat het in Nederland de afgelopen week warmer was dan in het Spaanse Asturias.

Maar wij hadden een zeer warm welkom!