Stormachtig

Wie dacht, dat het na "Ciara" rustig zou worden in de atmosfeer, vergiste zich deerlijk.

Ook vandaag stond er na de storm van zondag nog een pittige wind.

Gisteren was het van hetzelfde laken een pak. De hele dag stond er een stormachtige wind, waar ik de hele dag mee te maken kreeg tijdens mijn fietsritten.

Het stormachtige weer werd gisterenmorgen voortgezet op het gladde ijs in de Leidse IJshal. De opkomst van de "Krasse knarren" was gelukkig weer wat beter. Met een peloton van 18 man en een stuk of 12 losse schaatsers was het gezellig druk op de buitenbaan.
In ieder geval werd er behoorlijk hard gereden. Zelf deed ik daar trouwens ook aan mee. De 25 rondjes, die ik op kop reed, gingen sneller dan ik gereden heb sinds de snelheidsmeter er hangt. Het grootste deel ging in 27 kilometer per uur, de rest voornamelijk in 26 in het uur.

Voor een deel heeft dit te maken met de lage luchtdruk. Het is bekend, dat je dan minder luchtweerstand hoeft te overwinnen en dan harder kunt rijden.
Maar dat was niet de enige verklaring. Henk Distelvelt schaatste een aardig deel van de 5 kilometer gelijk op met me. Hij deed dat aan de binnenzijde en dwong me daarmee om de bochten ruimer te lopen. Zodoende sneed ik de bochten anders aan en kwam er met meer snelheid uit. Precies waarover ik het eergisteren tijdens de knipbeurt bij Edwin Minnee over had gesproken.

Hoe dan ook, het had me geholpen tijdens de voor mijn doen stormachtige 5 kilometer. In Salt Lake City zal het komende week een stuk harder gaan. Wie weet duikt de eerste schaatser op de 5 kilometer onder de 6 minuten!

Bij ons zal het er ook stormachtig aan toe gaan. "Dennis" komt eraan.