Dat was jammer, daar zowel het weer al de Bollenstreek erg mooi zijn. In mijn aangepaste marathonschema zou ik vandaag mijn eerste 30 kilometer gaan lopen.
Vannacht had het aan de grond licht gevroren. Vanmiddag werd het zelfs 20 graden, de eerste warme dag van 2020.
We komen nu weer in een warmere periode. De koude periode zal dan wel weer goeddeels weggepoetst worden.
Vanmorgen deden we allerlei huishoudelijke klussen, waarna we om 1 uur in de tuin lunchten, waarna mijn vrouw naar de volkstuin vertrok. Ik zou om 5 uur komen om de planten water te geven.
Om half 4 vertrok ik op de fiets voor een tocht, die mij via de Oostvlietweg en de Vlietlanden naar de Vogelplas zou voeren, die ik aan de oostzijde passeerde.
Net voor Leidschendam fietste ik terug naar de Oostvlietweg. Bij de boerderij, waar we meestal het ijs opstappen, zag ik de ijsmeester van de Vogelplas in zijn tuin bezig. Ik praatte een minuut of 10 met hem, terwijl heel wat fietsers alleen of als duo mij passeerde. Verreweg de meeste mensen hielde zich op deze lentedag aan de afgesproken anderhalve meter.
Via de Kniplaan trapte ik naar de Horstlaan. De achteringang van "De Horsten" was hermetisch afgesloten. Net zoals de stranden. Alle directeuren, die Nederland rijk is, hadden nooit gedacht, dat zij hun directiekamer niet zouden mogen betreden.
Ter hoogte van de volkstuintjes aan de Horstlaan kwam ik Kees Lelieveld tegen. Aan de kant van de weg met gepaste afstand praatte ik 20 minuten met deze "Krasse knar". Doordat het schaatsseizoen abrupt was afgelopen, had ik Kees een tijdje niet gezien.`Er was genoeg te bespreken.
Het spreekt voor zich, dat ik daardoor te laat op de volkstuin was. Ada had de planten inmiddels zelf water gegeven. Tegen zessen waren we weer thuis. Ik kon dan wel niet hollen door de bollen, maar een rondje Vogelplas van 34 kilometer in het lentezonnetje was ook leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten