Gisterenavond heb ik voor het eerst zelf de treinreis naar Asturias geboekt. Deze komt later in het jaar, maar het vooruitzicht naar dit uitzicht was dusdanig groot, dat ik vanmorgen niet meer kon slapen, toen ik om half 5 wakker werd.
Na het ontbijt fietste ik naar de Leidse boerenmarkt, waar ik brood en kaas haalde. Thuis gekomen trok ik mijn hardloopschoenen aan en liep naar de volkstuin toe, waar ik me bezig hield met mijn favoriete bezigheid: aardbeien plukken.
Bij het bukken onder het aardbeiennet, voelde ik mijn benen behoorlijk. De droogtraining van afgelopen maandag had er meer ingehakt, dan ik had verwacht.
Op mijn hurken plukkend dacht ik aan de uitspraak: "Een mens groeit door pijn." Grosso modo geldt dat voor de spieropbouw. Je breekt door sporten spieren af, maar door de supercompensatie maak je daarna meer spieren aan. Je komt op een hoger niveau.
Na de aardbeien geplukt te hebben, liep ik over dezelfde weg terug, zodat ik na in totaal 7 kilometer hardlopen tuis kon gaan douchen.
De temperatuur was prima om te sporten, terwijl de wind voor enige verkoeling zorgde.
Na de lunch vertrok mijn vrouw op de fiets naar de volkstuin.
"Ik ga nog even op de bank liggen", zei ik tegen haar.
Ruim anderhalf uur later ontwaakte ik uit dromenland.
In ieder geval was ik al geheel in Spaanse sferen met deze siësta....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten