Viobes

Op zondag hebben we de neiging om wat langer in bed te blijven liggen. Zo ook vandaag. Het was zonnig weer, maar er hingen mistflarden boven de velden.

Toen ik om half 9 uit bed stapte, trok ik mijn sportkleding aan en ging een stuk hardlopen. Over de weg liep ik naar El Remediu, waar ik de steile kant naar de kerk nam.

De zijdeur van de kerk was open, dus ik nam een kijkje binnen. Er was niemand.

Na even rondgekeken te hebben, daalde ik aan de andere kant van de kerk af. Via Cuñella daalde ik verder af, waarna ik over een steil bospad moest klimmen.
Na een afdaling over gras liep ik over de weg naar huis.

Nadat ik me gedoucht had, ontbeten we om een uur of 10. Daarna ging ieder zijn eigen gang.
Om kwart over 1 vroeg Ada me, of ik brood en wat lekkers wilde halen in Nava. Op de mountainbike reed ik er heen. Met de bakkerswaren in mijn rugzak fietste ik via Orizon en Paraes naar huis.

Daar had mijn vrouw nog een klusje voor me te doen. Het tegelpad in het gras moest geëgaliseerd worden. Met een hak wisten we de grootste tegel te lichten en te egaliseren. Daarna probeerde ik er met leisteen een mooi geheel van te maken.

Ada ging koken, zodat ik op het warmst van de dag met grond de tegels vast mocht gaan leggen. Daarna spoot ik met de tuinslang de grond vaster.
We aten verse courgettesoep, waarna ik daarna zag, hoe Rafal Majka de Vuelta-etappe won. Met 28 punten kelderde ik hard omlaag bij Ploegleider.

Terwijl de anderen druk bezig waren, schreef ik het dagboek bij. Om een uur of 6 gingen we een rondje wandelen. Langs de rand van Villamartin de Riba wandelden we over het bospad naar het bruggetje, waar we met de Senda de El Remediu linksaf sloegen. Nu sloegen we rechtsaf.
Over een stille weg wandelden we naar Viobes langs bossen en weiden.

Doordat het hier hoger was, had je een prachtig uitzicht.

We staken bij het leuke plaatsje Viobes de provinciale weg over naar El Pedrueco. Over een holle weg daalden we tussen bossen, weilanden en boomgaarden af naar Paraes, waar we de provinciale weg weer overstaken.

Over een onverhard boerenpad parallel aan de weg, die ik zo vaak belopen had, wandelden we naar huis toe. Na ruim 2 uur wandelen ging ik de bonen, prei en wortels water geven met de slang.