Gisteren kreeg ik het bericht, dat "Krasse knar" Aad van Tol na een kort ziekbed was overleden.
Het was voor iedereen een raadsel, waaraan hij is overleden in het ziekenhuis, waarin hij was opgenomen, omdat hij onverklaarbaar bloed spuwde.
Ik was er stil van.
En dat wil wat zeggen, want ik ken Aad al ruim 40 jaar van het schaatsen in de Leidse IJshal. Aanvankelijk alleen op dinsdagavond. Daar wij ongeveer dezelfde snelheid hadden, reden we vaak in hetzelfde treintje. Aad trainde daarnaast op vrijdagavond en zondagmorgen bij Henk Grimbergen.
Later kwam Aad de gelederen van de "Krasse knarren" versterken.
Ook daar trokken we vaak met elkaar op. Aad bracht een hoop gezelligheid met zich mee, dat na afloop van het schaatsen in de kantine helemaal tot zijn recht kwam.
In onvervalst Haags kon hij dan de prachtigste verhalen vertellen. Het was net, of je naar Koot en Bie luisterde.
Hij kon smakelijk vertellen over zijn jeugd in Den Haag, dat destijds de pophoofdstad van Nederland was. De titel van dit nummer van "The Golden Earrings" is vandaag toepasselijk.
Met zijn Puch met een hoog stuur en lang haar reed hij naar allerlei feesten en popconcerten toe. Voorts kwam ook Aad uit een groot Katholiek gezin. Wat dat aangaat hebben we dezelfde achtergrond.
Verder kon hij ook smakelijke verhalen opdissen over Oud en Nieuw, hetgeen er in de Residentie nogal heftig aan toe gaat. Hoe hoger de vuren, hoe beter.
Aad was toen woonachtig in Loosduinen en daar hadden ze in de weilanden een groot vuur op Nieuwjaarsnacht aangestoken. Ondanks dat het geen gevaar opleverde, kwam de brandweer aan om het te blussen. Daar was op gerekend. De brandweer werd zelf met een brandslang bespoten.....
Het spreekt voor zich, dat deze professional een vaste kracht was bij het helpen aanleggen van de ijsvloer in de Leidse IJshal. Zo stonden we samen vaak met de brandspuit water te sproeien om millimeter voor millimeter ijs te leggen. Dat Aad wel eens verkeerd richtte en mij per ongeluk raakte, zij hem vergeven. Ik spoot dan gewoon terug.
Aad, we gaan het samen schaatsen, kletsen en lachen missen.
Het wordt stil zonder jou.
Ik ben er al stil van.
Bedankt voor alle gezelligheid.
Rust in vrede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten