Netjes

Vanmorgen was mijn horloge gestopt met tikken. De batterij was leeg. Toch lastig, als je geen tijd hebt.

Desondanks was ik redelijk op tijd bij de Leidse IJshal, waar ik mijn schaatsen aantrok om mijn voortrekkersrol weer op me te nemen.

Ik begon met de natste klus: de trap en de onderzijde van de brug. Daarna nam ik de boarding nogmaals onder handen, waarna ik 5 rondjes met de handen op de rug uitschaatste.

Na de koffie en de thee ging ik met ijsmeester Wiemer Sjoerdsma het net vastzetten. De leerkrachten op de lagere school zullen er verbaasd van zijn. Ik kreeg indertijd altijd te horen, dat ik netjes moest schrijven.

Maar dat valt niet mee, als je met een kroontjespen en inkt uit de inktpot moet schrijven, als je linkshandig bent!

Allicht ging je met je hand door de nog niet gedroogde inkt. Godfried Bomans wist het al: "Schrijven is schrappen!"

Zwollenaren hebben de bijnaam "Blauwvingers". Nou, ik kon er ook wat van!
Bij jongerenkoor "Oktopus" werd ik vanwege mijn expertise dan ook met open armen ontvangen. In het Nederlands is een Octopus een Inktvis....

Maar oefening baart kunst, dus langzamerhand ben ik aardig bedreven geraakt met het vastzetten van het net om de binnenbaan, zodat de ijshockeypucks niet de buitenbaan op vliegen. In een uur tijd was de klus geklaard en kon ik ook de stukken, waar het net overheen gehangen had, droogtrekken.
Na mijn inspectierondes durf ik te stellen, dat het ijs voor de opening van het schaatsseizoen er in jaren niet zo goed bijlag.
Pardon, de baan ligt er netjes bij!

Daar we zelfs voorlagen op schema, kon ik vanmiddag gewoon vrij nemen om boodschappen te doen en naar de horlogemaker te gaan voor een nieuwe batterij. 

Tijdens deze fietstocht op deze droge dag kwam ik langs de bouwplaats van Zwembad en IJshal "De Vliet". Vergeleken met vorige week is er aardig wat gebeurd. De zuidbocht van de 250-meterbaan is al dichtgemaakt.

Ook de nieuwe baan ligt er netjes bij.