De waterkoude Sinterklaasloop

Nadat we twee edities door corona moesten ontberen
konden we vandaag de Sinterklaasloop weer proberen.
In het waterkoude weer fietste de Schaatspiet er naar toe,
van zo'n klein stukje wordt een getraind loper niet moe.

Na de fiets vastgezet te hebben tegen het hek
wandelde ik rustig door het Panbos naar de plek,
waar ik me in kon schrijven voor de 10 kilometer,
hetgeen wel past bij een echte kilometervreter.

Het was daar, dat de Schaatspiet zijn naam plots hoorde

uit de mond van trainingsmaat Gera van Duijvenvoorde.
Samen moesten ze nog een minuut of 10 wachten op de start,

want de jongste categorie liep kennelijk toch minder hard
dan waarop ze werden ingeschat door de organisatoren,

maar na de laatste knal snelden wij vlug naar voren.

In het kielzog van de snelste lopers vertrok Gera

en de lopende Piet ging haar toen maar achterna.

Maar na een kilometer kwam hij er al achter
dat dit te snel was, dus daarna liep hij zachter.
Ieder diesel weet: ga als je te hard in het begin,

dan stort je vroeger of later ergens helemaal in.

Zo zakte de Schaatspiet langzaam maar zeker af
in het peloton, ook al had hij nog een aardige draf.
Na een kilometer of twee loop je meestal zo'n beetje,

in de buurt van degenen, waar je mee finisht, dat weet je.

Vandaag ging deze stelregel bij het waterkoude ook weer op
bij de loop met veel korte afdalingen en klimmen naar een top.
Een topklassering zat er voor de rennende Piet niet in,

maar hij had het desondanks steeds prima naar zijn zin.
Hij werd ingehaald bij het ingaan van de derde ronde 
door een duo, dat een meter op hem uitliep per seconde.

Deze twee mannen gingen samen om het goud strijden
terwijl de diesel doorging zonder echt te hoeven lijden.
Natuurlijk heb je wel eens een pijntje hier of daar,
maar dat hoort erbij, zo zit de duursport in elkaar.

Met 53 minuten op de klok kwam hij bij de meet
en weet je wat de goed getrainde Schaatspiet deed?

Hij stopte met rennen en deed een korte droogtraining,

waardoor hij met schaatsstappen over de finish ging.
De Goedheiligman kon dat ten zeerste waarderen
ook al is hij zelf te oud om nog schaatsen te leren.