De eerste helft

Het eerste helft van 2023 zit er bijna op. Hoeveel kilometer ik geschaatst heb? Geen idee. Het zal richting 100 kilometer per week gaan in de eerste kwartaal.
Hoeveel kilometer ik hardgelopen heb? Exacte cijfers daarvoor kan ik niet aanleveren. Het zal gemiddeld op een kilometer of 12 tot 15 per week uitkomen.

Met fietsen kan ik vrij precieze cijfers leveren. In juni heb ik 800 kilometer weggetrapt, in de eerste helft staat de kilometerteller op 4.894 kilometer. Voor de doelstelling van 10.000 kilometer per jaar lig ik nog steeds op schema.

Broze botten

 Op de site van de NOS staat een interessant artikel over broze botten bij wielrenners onder de titel: De Tour win je juist niet in bed.

De kern van het artikel is, dat je door alleen te wielrennen veel meer kans krijgt op broze botten. Dit komt deels door de nadruk op een zo laag mogelijk gewicht met het oog op de beklimmingen. Te weinig koolhydraten! En te weinig vitamine D3 en calcium.

Daarnaast krijg je door hardlopen en het toevoegen van andere sporten aan fietsen een dichtere botdichtheid. Dat doet deze marathonloper en schaatser deugd.

Kortom, een wintertriatlon is zo'n gek idee nog niet!

Je botten hebben er baat bij.

"Die meneer ken ik!"

Na de regen van vannacht was het heel aardig zomerweer geworden. Mijn vrouw was op de fiets naar de volkstuin gegaan. Ik ging er hardlopend heen op het warmst van de dag.

Op de tuin plukte ik wat aardbeien en frambozen. De aardbeienoogst is duidelijk zijn beste tijd gehad.

Na op de volkstuin muntthee gedronken te hebben met Ada liep ik  om de 8 kilometer vol te maken met een klein slingertje extra naar huis terug. Aan de rand van de Stevenshof kwam een vrouw op de fiets met een kind achterop mij tegemoet. De jongen zei: "Die meneer ken ik!"
De moeder vroeg: "Waarvan?"

"Van het schaatsen", dacht ik, en dat was precies wat de zoon zijn moeder antwoordde.
Hoeveel generaties kinderen hebben al niet leren schaatsen in de Leidse IJshal?

Riooljournalistiek

Riooljournalistiek staat in een kwaad daglicht.

Normaal gesproken houd ik me er verre van, maar vandaag moest ik er toch aan geloven, toen ik me na het wekelijkse rondje boodschappen op woensdagmorgen bij IJshal De Vliet langsreed om de vorderingen voor u vast te leggen.

Tot zover nog niets bijzonders, maar bij de ingang van het bouwterrein lag het toch een tikkeltje anders.

Een graafmachine was bezig een brede vrij diepe geul te graven. Even later werd duidelijk, waarom.

Rioolbuizen.


Als dit geen riooljournalistiek is....

Vormgeving

Vanmorgen hadden we een gesprek bij Coördesign over de vormgeving van "Glibbers op glissen". Nu de tekst in principe klaar is, konden we ons gaan richten op de vormgeving.
We kregen wat voorbeelden voorgelegd om te bekijken, wat mogelijk is.

"De Canon van Leiden" was een voorbeeld, maar dat was "De Kathedraal van het licht" ook. Het grote voordeel van het tweede boek is, dat de (vaak oudere) foto's beter tot hun recht komen. 

De Vlaamse schrijver dichtte ooit de klassieke zin "Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren."
Met dat laatste werden we nadrukkelijk geconfronteerd. Het zou een haastklus worden om  "Glibbers op glissen" nog op tijd klaar te krijgen voor de officiële opening van IJshal De Vliet. Als het al zou lukken.

Al pratend kwamen we tot de conclusie, dat we de publicatie van het boek een jaar moeten uitstellen. Als je iets doet, kun je het maar beter goed doen.
Bovendien had het als groot voordeel, dat we het eerste seizoen in IJshal De Vliet mee konden nemen, zodat er een vloeiende overgang tussen de ijsbaan aan Vondellaan en die aan de Voorschoterweg.
Publicitair zou de boekuitgave ondersneeuwen in alle activiteiten rond de officiële opening. Een jaar later zou alle aandacht naar "Glibbers op glissen" uitgaan. 
Anderzijds paste dit uitstel helemaal in de geschiedenis van de Leidse IJshal. We moesten héél lang wachten op een nieuwe ijsbaan. Maar het was het wachten waard. We krijgen nu een prachtige energiezuinige 250-meterbaan.

Strandtraining op een aangename avond

Het was gisteren aangenaam zomerweer. Temperaturen van een graad of 20 tot 25 zijn heerlijk: als je wilt sporten is dat goed te doen, als je rustig in de tuin wilt zitten is dat ook goed uit te houden.

Gisterenavond zou ik strandtraining geven in Katwijk. Ik fietste naar Jos Drabbels, met wie ik meereed naar de skeelerbaan van deze kustplaats. Vandaar liepen 6 IJVL-ers en VIJL-ers naar de Uitwateringssluizen.
Waar we de afgelopen keren op het noordstrand bleven, kozen we gisteren voor het strand voor de Boulevard.

Na een serie inwerkoefeningen, een paar Steigerungen en een zitsessie met de rug tegen een strandstoel zitten, waarbij de bovenbenen binnen een halve minuut al vollopen. wandelden we naar een strandopgang met betonnen platen.

Het eerste stuk was vrij steil, daarna volgde een knik met vals plat. We begonnen met een drietal Steigerungen, gevolgd door bochtstappen, een Wandelsteigerung, de stopsprong, schaatsstappen en als afsluiting een Steigerung tot de Boulevard.
Op een stuk vlak mul zand deden we een serie buikspieroefeningen gevolgd door opdrukken en een halve minuut planken.

Een serie vuilnisbakken op een rij leverde een mooie kans op een piramide op: om de eerste bak, terug, om de tweede bak, terug, om de derde bak en dan terug en vervolgens telkens weer eentje minder.
En piramide van 20, 40 en 60 seconden statisch zitten sloot dit piramideblokje af.

Het slotakkoord was voor de enige, echte, onvervalste strandstoelslalom in het mulle zand. Ik had het beste voor het laatst bewaard!

Nou ja, niet helemaal, want op het terras van "Het Wantveld" namen we de vochtcompensatie ter hand. De Leffe Blond smaakte voortreffelijk, terwijl we konden genieten van een prachtige ondergaande zon.

De mensen stonden er voor in de rij....

Dat mag wel in de krant

Vorige week stond al een interview over de protestfietstocht tegen de vervuiling van de Waddenzee in het Friesch Dagblad.

Afgelopen weekeinde kwam daar een interview in de Leeuwarder Courant bij.

Klik op bovenstaande tekst om de tot leesbare proporties te vergroten.

Om de trilogie te voltooien, verscheen er gisteren een ingezonden brief van me in Trouw. Van mij mocht dat wel in de krant.

Fotomodel

Het gebeurt niet iedere dag, dat een vrouw mij vraagt om als fotomodel op te treden. Daar ik als modelkind ben opgevoed, voldeed ik uiteraard aan dit verzoek.

Zodoende fietste ik vanmorgen naar de tandartspraktijk, waar een paar foto's van mijn gebit gemaakt werden.

Aansluitend volgde de halfjaarlijkse controle. Met de foto's bij de hand werd deze door tandarts Blanksma grondig uitgevoerd. 

Voor degenen onder u, die dachten, dat ik een perfect gebit heb, ik moet u teleurstellen. Er moet een vulling vervangen worden, die begint te kieren.

Daar het na alle hitte heerlijk fietsweer was, fietste ik met een omweg via Leiderdorp, Hoogmade, een ander deel van Leiderdorp en Zoeterwoude-Rijndijk naar de Vliet.

Daar de Lammenbrug gesloten was, fietste ik maar door naar de brug bij de Vlietlanden. Met 29 kilometer op de teller zat de rit van dit fotomodel erop.

Voorlopige Tourselectie

 Zaterdag gaat de Tour de France in Bilbao van start.

Het wordt een vreemde Tour met een mengeling van veel klimetappes en aardig wat kansen op een massasprint. Er is slechts één tijdrit van 22,4 kilometer in de slotweek met een klim van de tweede categorie.
Zoals gebruikelijk doe ik mee met Ploegleider. Dit gaat mijn voorlopige Tourselectie worden, daar nog niet alle deelnemers bekend zijn. Klik op de selectie om deze te vergroten.

De eerste twee renners liggen voor de hand: Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard zijn de geheide Tourfavorieten waarbij de vraag is, hoe de pols van de Sloveen het houdt. 
Wout van Aert en Mathieu van der Poel halen altijd het beste in elkaar naar boven en staan garant voor spektakel. Daarbij wel de kanttekening, dat mogelijk eerder naar huis gaat om bij zijn vrouw te zijn als zij gaat bevallen.
In de Ronde van Zwitserland kwam een tweetal jonge renners bovendrijven: Felix Gall en Mattias Skjelmose, de winnaar van de Tour de Suisse, die vandaag Deens kampioen werd. Met dit zestal had ik al 88 punten gebruikt. Dat betekent, dat de rest van IJshal De Vliet bestaat uit renners van maximaal drie punten. Desondanks zijn het goede renners.
De Noren Søren Wærenskjold en  Tobias Halland Johannessen reden goed in de Ronde van België en het Criterium Dauphiné, Maxim van Gils rijdt het hele jaar al regelmatig in de Top 10, net als zijn landgenoot Yves Lampaert.
Florian Senechal was vorig jaar kampioen van Frankrijk, dus met slechts een schamel puntje weet hij wel wat winnen is.  Dat geldt ook voor de Spaanse kampioen tijdrijden Jonathan Castroviejo en sprinter Cees Bol.
Voor Team IJshal De Vliet is de opdracht simpel: naar boven!!!

Naschrift: Florian Senechal start niet. Hij is vervangen door Clément Berthet, die regelmatig in de Top-20 rijdt bij rondes.

Veteranendag in "De Horsten"

Deze zaterdag was weer zomers warm. De frisse start van juni was volledig weggepoetst door de hitte in de tweede helft van de maand.

Vanmorgen fietste ik naar "De Helianth", waar wat mis was gegaan met de broodbestelling, dus er as geen zoutarm brood. Ik moest zodoende plan B uitvoeren en fietste naar bakker Raaphorst in het Morskwartier, waar ik voor maandagmorgen een zoutarm brood bestelde.
Via ons eigen huis reed ik daarna door naar mijn schoonouders, voor wie ik ook nog wat vis moest halen. Voor onszelf haalde ik ook maar meteen gemarineerde zalm.

Weer thuis trok ik mijn sportkleding aan, at een paar boterhammen en fietste naar "De Horsten", waar ik met Hans Boers had afgesproken. In de Stevenshof vlogen een stuk of 6 helikopters boven mijn hoofd, onderweg volgde nog de nodige legervliegtuigen.
Ze hadden de smaak te pakken, want toen Hans en ik aan het rondje van 8 kilometer door "De Horsten" begonnen waren, vlogen ze nogmaals boven ons. Het was dan ook Veteranendag. 

Met een temperatuur van een graad of 25 was het goed uit te houden in de schaduw van de bomen van het Koninklijk landgoed.

We liepen een zo groot mogelijke ronde in dit prachtig parklandschap. Gezien de warmte deden we het wel rustig aan. Je moet je aanpassen aan de omstandigheden.

Op weg naar huis zorgde de lichte wind voor een beetje verkoeling.

Opa's oppasdag

De dag begon weer vroeg. Een kleine krampscheut in mijn linkerkuit wekte me. Door de warmte had ik kennelijk teveel mineralen uitgezweet. Het eerste wat ik deed was een magnesiumpil slikken op de nuchtere maag.
Om 6 uur ging de overbodige wekker. Vandaag hadden we weer oppasdag. Alles was klaargezet en na een banaan en een sinaasappel gegeten te hebben stapten we op de fiets naar Leiden Centraal om met de trein naar Rotterdam af te reizen, waar het gisteren duidelijk natter was geweest dan in Leiden.

Bij zijn kleinzoons aangekomen werd opa direct geconfronteerd met het stikstofprobleem. De anderhalf jaar oude peuter had een poepluier. En daar moest natuurlijk wel wat aan gebeuren. Je kunt wel weglopen daarvoor, maar het probleem is daarmee niet verholpen.

Na de nazaat verschoond te hebben hadden we een gezellige ochtend met de jongste. Hij leek wel moe te worden. Om 11 uur had hij zijn tweede poepluier geproduceerd en met een schone luier legde opa hem in bed. Hij sliep binnen een paar minuten. Goed voorbeeld doet goed volgen en opa ging beneden op de bank een uiltje knappen.

's Middags was gezellig. Na de lunch haalde opa met de jongste kleinzoon zijn oude broer op.  

De vijfjarige fietste zelf. Thuis las opa "De lessen van Beer" van Marianne Busser en Ron Schröder voor.

De oudste moest naar zwemles, opa zocht op deze zomerse dag een route met veel schaduw voor de jongste op deze toch weer zomerse dag.

De kleine ging op zijn loopfietsje met een behoorlijke vaart. 
Bij het avondeten was de huiskamer omgetoverd in een restaurant. De oudste kleinzoon was ober.

De moraal van dit verhaal: begin op tijd met kinderarbeid!

Glibbers op glissen

Het enige uitje, dat ik me vandaag veroorloofde, was een fietstocht naar de volkstuin en daar aardbeien plukken. Op de terugweg reden we langs het Valkenburgse meer, waar mijn vrouw ging zwemmen. In de tussentijd werkte ik een droogtraining af met veel schaatsstappen.

De rest van de dag besteedde ik aan "Glibbers op glissen". Het tekstgedeelte is nu klaar. nu de rest nog.