Assistent-coach

Na vanmiddag thuis geluncht te hebben, fietste ik nog even naar de volkstuin, waar mijn vrouw bezig was. Een half uur later fietste ik naar huis, waar ik de tweede les van vandaag voorbereidde en reed voor de tweede keer naar IJshal De Vliet.
Op de IJVL-app had ik heel wat afmeldingen langs zien komen, maar dat er van mijn groepje niemand op kwam dagen, dat had ik niet verwacht. Ik ging naar Walter Boon toe en ging hem helpen met het viertal kinderen van zijn groepje. Walter wilde de bochtentechniek doen, zodat het goed uitkwam, dat ik hielp. We moesten de kinderen vasthouden, zodat ze konden hangen in de bocht.

En zo waren de rollen jaren na dato omgekeerd. Walter kreeg van mij zijn eerste schaatslessen en liep stage bij me, toen hij zijn eerste schreden op het pad van schaatstrainer zette. Toen was hij assistent-coach bij mij, nu was ik assistent coach bij mijn marathonmaat.

In de jaren '60 werd er door Boudewijn de Groot al over gezongen: "Er komen andere tijden!".....

Na de schaatsles fietste ik naar mijn schoonmoeder, waar Ada de rijst met gemengde groente kookte. Dat smaakte prima. Onderweg kwam ik diverse griezels tegen, die Halloween vierden. Het eten, dat zij vandaag krijgen voorgezet, kon mij niet erg bekoren.

Toen we om 9 uur thuis waren, stond de kilometerteller van oktober op 1030 kilometer. De tussenstand van 2024 is 8452 kilometer. Dat is best acceptabel, daar deze assistent-coach met 2 reizen naar Asturias en een week ziekte ruim een maand lang niet gefietst had.

Een schaatsles in beeld

Vanmorgen kregen we een tweetal afmeldingen van trainers bij het vakantieschaatsen in IJshal De Vliet. Dit hield in, dat we vaker alleen voor de groep zouden staan. Daar kreeg ik ook mee te maken. Aad Kleijweg ging naar de 250-meterbaan om daar hand- en spandiensten te verlenen, zodat in mijn eentje 15 kinderen op de funbaan schaatsles ging geven.
Door het behoorlijk grote niveauverschil was dit best wel aanpoten, maar één van de vaders trok halverwege de les zijn schaatsen aan, zodat we de aandacht konden verdelen.
Na de speelse schaatsles ging ik om kwart over 10 naar de 250-meterbaan, waar ik met een handvol "Krasse knarren" nog wat rondjes meepikte. Ik reed met Bauke Dooper 20 rondjes oftewel 5 kilometer. Op natuurijs hebben we samen heel wat tochten gereden.

Doordat een moeder de verrichtingen in foto's en filmpjes heeft vastgelegd, volgt hier een schaatsles in beeld.

Met zevenmijlslaarzen naar de reuzenslalom

De dag begon uitermate vroeg. Om kwart voor 5 werd onze jongste kleinzoon wakker en daar we zijn broer zijn nachtrust gunden, namen we de driejarige tussen ons in. Voor zijn doen hield hij zich erg rustig, maar telkens als je wegdommelde kreeg je een por. Ik hield me maar vast aan de spreuk van mijn moeder: "Al slaap je niet, je rust toch!'

Om 7 uur stapten we uit bed na deze rustige nacht. We ontbeten met zijn vieren, waarna ik om kwart over 8 naar IJshal De Vliet fietste. Daar was het bij binnenkomst al behoorlijk druk. Het was de opmaat van een drukke schaatsles. In totaal zouden er 80 kinderen afkomen op de schaatsinstuif. Aad Kleijweg en ik namen 22 van hen onder onze hoede op de funbaan.
Na het inrijden begonnen we met een korte warming-up met 5 kniebuigingen, een virtuele halter optillen en de molenwieken, waarna we in de basishouding begonnen aan de les.

Soms moet je iets compleet fout doen om inzicht te krijgen, dat het echt anders moet. Wij begonnen met een stukje hardlopen. Je beweegt veel, maar komt nauwelijks vooruit. Wandelen gaat beter. Je zet je voet neer en glijdt door. Nog beter gaat het met de clownsstap.

Een clown heeft immers grote schoenen en tilt zijn been hoog op. Zo landt hij op zijn hak, waardoor je veel beter glijdt.

Hetzelfde geldt voor de reus, die hetzelfde doet met zijn zevenmijlslaarzen. Deze komt neer met een duidelijk hoorbare stamp.

Toen het landen op de hak er goed inzat, gingen we steeds langer in de schaatshouding zitten, maar wel met druk op de hiel.

Er volgde een intermezzo op de fiets. De hoge bi liet ik maar achterwege. We begonnen met de trapbeweging op een gewone fiets. Daarna bootsten we de pedaalslag na op een gewone fiets, een mountainbike, waarop je dieper zit en tot besluit de racefiets, waarop je in de juiste schaatshouding zit.

Van de fiets stapten we over op de lange latten. We begonnen met langlaufen, waarna we vaart maakten en tweebenig langs de lange rechte lijnen op het ijs gleden. 

Vervolgens gingen we schansspringen. Bij alle dwarse lijnen sprongen we over deze lijn heen en gleden door, op naar de volgende sprong. Aansluitend gingen we langs de lijnen in de lengterichting slalommen. Dit was de opmaat naar de reuzenslalom.

Deze voerden we gezamenlijk uit, zodat we in polonaise over de funbaan slingerden. We hielden elkaar vast en deden "De boom wordt hoe langer hoe dikker".

We sloten de leuke les met tweelingtikkerje, waarbij de zevenmijlslaarzen en de reuzenslalom meermaals tevoorschijn kwamen.

Twee trio's

Vanmorgen fietste ik vroeg naar IJshal De Vliet, waar de tweede dag van het vakantieschaatsen in deze Herfstvakantie was. Bij aankomst zag ik ook diverse "Krasse knarren" arriveren, die hun 100 rondjes af kwamen leggen. Dat waren er meer dan het aantal kinderen, waaraan ik in mijn eentje les zou geven op de funbaan. Het betrof 3 kinderen.

Nu weten we van Neerlands bekendste filosoof, dat ieder nadeel zijn voordeel heb.

Met zo'n klein groepje krijgen de kinderen meer individuele aandacht. Je zag zodoende een behoorlijk groot verschil tussen het begin en het einde van de schaatsles.

In totaal kwamen er 35 kinderen op de schaatsinstuif af zodat er op de ijshockeybaan beduidend meer trio's rondreden.

Na de thee reed ik in de regen naar huis.

Onze kleinzoons waren inmiddels aangekomen.

We lunchten met hen, waarna we met een vriendje van de zesjarige erbij naar het Smalspoormuseum bij het Valkenburgse meer fietsten.

Bij aankomst met dit trio werden we begroet door Jos Fugers, bij wie ik menigmaal "in het treintje" heb gereden. Ditmaal betrof het een echte stoomtrein.

We maakten een ritje rond het Valkenburgse meer, waarna we bij het binnenmuseum wat dronken en de kinderen speelden met modeltreintjes en houten treintjes.

Om half 5 pedaleerden we met het jonge trio naar huis toe, waar we 's avonds pannenkoeken aten.

Fatbike

Er is de afgelopen decennia veel goeds gebeurd op het gebied van de verkeersveiligheid. Desondanks stijgt het aantal doden onder met name fietsers de laatste jaren weer. De kentering kwam met de forse groei van het aantal elektrische fietsen. De snelheidsverschillen op de fietspaden namen toe en daarmee de kans op ongelukken. Het grootste aantal slachtoffers viel onder oudere mensen op een e-bike, wier reactievermogen tekort schoot voor de hogere snelheid.

De brommers waren in de tussentijd van het fietspad verdwenen, maar gelukkig vindt de markt altijd wel een gat in de markt. En zo nam de fatbike bij gebrek aan overheidsoptreden het fietspad over.
Maar waar je voor het besturen van een brommer 16 jaar moet zijn, een helm moet dragen en in het bezit van een brommerrijbewijs, rijden nu kinderen van net aan 10 jaar op een voertuig, wat te groot en krachtig is voor hen om de fatbike te kunnen mannen. 

Temeer daar de fatbike meestal is opgevoerd en makkelijk de 40 kilometer per uur kan halen, iets wat menig amateurwielrenner niet is gegeven.
Het is dan ook niet verbazingwekkend, dat de Alpe d'Huzes binnen 2 weken na de opening van de inschrijving met 5000 deelnemers al vol zit. Helaas geldt dat soms ook voor de afdeling spoedeisende hulp in de ziekenhuizen, daar met de ongebreidelde groei van het aantal fatbikes het aantal zwaar en ernstig gewonden ook fiks is toegenomen....

Herfstvakantieschaatsen

De Herfstvakantie is officieel begonnen en het weer heeft zich daar knap aan aangepast.

Het mooie rustige weer van de afgelopen week heeft plaatsgemaakt voor meer herfstig weer. 

De paddenstoelen gedijen goed in zulke omstandigheden.


Vanmorgen fietste ik in een miezerregen naar IJshal De Vliet, waar vanmorgen de vakantieschaatslessen voor kinderen begonnen. Met een negental trainers wat het trainersgilde voldoende om een vijftigtal kinderen op te vangen. Aad Kleijweg en ik hadden een achttal daarvan onder onze hoede.
De les was geënt op de basishouding, de druk op de hak van de voet en het doorglijden. De clownsstap ontbrak daarbij natuurlijk niet. Het was een speelse les, die we afsloten met tikkertje.


Ook op de 250-meterbaan en de ijshockeybaan werden schaatslessen gegeven. De opkomst was vergelijkbaar met de openingsdag van het Herfstvakantieschaatsen in 2023. Dat geeft vertrouwen voor de rest van de week.